Trabzonspor 2-4 Galatasaray, Değişen Yok Aslında

Fenerbahçe maçının yarattığı handikap büyük. Ama bu handikap, beyinlerde değil de kağıt üzerinde bir etki yarattı. Kafalar o maçta değil, dağılmıyor takım. Fatih Terim faktörü de elbette çok mühim ama esas mesele Fenerbahçe karşısında oynanan futbol. O tip maçlar nadir olur, mühim olan telafisinin olması. Finalden bir önceki maçtı o, avantajı hiç kullanamadık. O maçın hakkı galibiyetti ve kazanmak adına, 1-1'den sonra Fatih Terim kazanmak adına doğrusunu da yaptı ama maç 1-1 bitse bile, yarın Fenerbahçe'nin kazanması durumunda da fark 5 olacaktı ve içeride üst üste iki maç oynuyoruz, son maç Fenerbahçe'yle. Olmuşla ölmüşe çare yok tabii, bu yüzden kendi önümüze bakmalıyız. Bu anlamda da Trabzonspor deplasmanı büyük önem taşıyordu ve çok iyi ama bunun ötesinde rahat bir futbolla istediğimizi aldık.

Galatasaray'ın 11'i, sistemi, formasyonu belli. Kimseye özel önlem de alması gerekmiyor, yapması gereken kendi futbolunu oynaması. Bu üç kombinasyonla da bu sezon için her takımdan daha iyi bir konumda olduğumuzu düşünüyorum. Ama bu futbolu istikrarlı bir şekilde yansıtmak mesele ki, Galatasaray'ın bunu da yaptığını düşünüyorum. Galatasaray'ın orta sahasının rahat nefes aldığı bir günde kazanma ihtimali çok yüksek ve play-off arenasında her takımın da maçı kazanmak için oynaması gerektiği için rakiplerin de müthiş önlemler almadığını görüyoruz. Bu da özellikle Selçuk İnan'a çok rahat imkanlar kılıyor ve o istediğini yapabildiğinde Galatasaray'ı da mükemmel şekilde yönlendiriyor.

Çok özel bir futbolcu gerçekten. Geçen sezonda gösterdiği performans bile bizlerin hayallerini süslüyordu, keşke bizim takımımızda olsaydı hayal denizindeydik. Oldu da, hatırlıyorum. Sanki bir kupa almış gibisinden bir sevincim vardı, onun imza attığını öğrendiğimde. Şöyle bir şey var ama, Selçuk İnan'ın geçen sezonun üstüne koyduğu ortada, hem de x3 gibisinden. Hem skorer bir kimlik kazanması, hem takımın mutlak lideri olması, aldığı sorumluluğun onu daha da güçlü kılması ve bu pozitif etkinin onun değerini katlaması. Her maç farkını ortaya koyuyor ve bu maçta da farkı izledik. Frikik kullanırken, sanki penaltı misali bir rahat duygu içerisindeyiz. Her duran top çok büyük bir silah oldu ya da top onun ayağındayken o düzeni görmek çok büyük bir keyif.

Trabzonspor için şunu söyleyebilirim. TT Arena'da oynanan ve 1-1 biten maça bakalım. O maçta Trabzonspor'un silahı hızdı. Orta alanda kaptıkları hızlı toplarla çok etkili oldular. Burak Yılmaz bu tarz bir futbol için büyük bir koz, onun yokluğu elbette çok etkiledi onları. Ama Trabzonspor, Beşiktaş maçındaki düzeni bozmak istemedi gibi, Galatasaray'a karşı nasıl etkili olacaklarını unuttular. Serkan Balcı'yı sağ açık gibi oynatıp, Adrian'ı 11'de kullanarak, temposu daha düşük, biraz daha savunmacı ama fazlasıyla kontrollü, pas yapmak isteyen bir yapıda oynadılar. Bu da Galatasaray'ın ekmeğine yağ sürer. Alanzinho ve Volkan Şen gibi isimlerin daha etkili olacağını düşünüyordum, oyuna girdiklerinde oldular da. Gerçi iş işten geçmişti o dakikalarda. Colman'ın da ayrıca her Galatasaray maçındaki ekstra performansları bir gelenek halini aldı ve bugün de iki gol attı. Bazı futbolcular bazı maçları seviyor.

Maç 3-1'e geldiğinde bir şeyler olabilirdi aslında ama hemen ardından maçın 4-1'e gelmesi de önemli. Oyun, Galatasaray'ın kontrolündeydi ama yine de anlık hatalar olabiliyor. Ayrıca Fatih Terim'in hafta içerisinde oynanacak maçı düşünerek bazı değişiklikleri erken yaptığını gördük ve bu da ikinci yarıdaki diğer bir sıkıntı oldu. Bunun dışında beklenenden daha kolay geçen bir maç, güzel galibiyet ve önümüzdeki iki maçı da içeride oynayacağımız düşünülünce avantaj büyük.