Galatasaray 1-2 Fenerbahçe, Futbol ve Adaleti

Ne diyeyim, nasıl bir yorum yapayım. Yorumu yarına bırakırım ama böyle bir maç gerçekten çok az görülür ama o az içerisinde çok fazla Galatasaray - Fenerbahçe maçlarıdır bu. Klişe bir yorum aslında, atamayana atıyorlar, böyle de oldu. 2 pozisyon 2 gol. İşin Galatasaray boyutunda ise kaçan sayısız pozisyon, inanılmaz bir futbol ama ama ama işte. Kötü oynarsın yenilirsin ama bir sonraki maç ayağa kalkarsın. Bu tip mağlubiyetlerin ise demo demoralizasyonu ağır oluyor, yine de Fatih Terim burada büyük faktör. Ama ipleri Fenerbahçe'nin eline vermek kötü, maç öncesindeki düşüncemi koruyorum bir bakıma ama futbolun adaleti gerçekten bu değil. Temiz bir maçtı ama, galibiyet galibiyettir.

Kazanamıyorsan kaybetme olayı bir felsefedir. Şimdi düşünüyorum, daha sakin durumdayım. Maç berabere bitmiş olsa fark 5 ve bu da şampiyonluk şansını otomatik olarak yüzde 75'e getirir. Ama bu maçta kazanamıyorsan kaybetme diyemezsin, bu maçın değeri kazanmak. İkinci yarıdaki genel hava buydu zaten, çok sayıda pozisyon kaçırdık, hatta 1-1'den sonraki döneme bakınca da her bir dakika başına bir Galatasaray pozisyonu düşüyor.

Fenerbahçe'yi kroki duruma getirdi yani Galatasaray. Ligin ilk yarısındaki 3-1'lik maçı sürekli konuşuyor, o maçta oynanan futbolu. Ya da Fenerbahçe deplasmanında 2-0'dan 2-2'e maçın geliş hikayesini. Bu iki maçtan da daha iyi oynadı Galatasaray, inanılmaz bir baskı vardı. Zaten genel felsefe ön alanda basmak ve mücadele etmek. Ama bu maçın Fenerbahçe maçı olmasının getirdiği ekstra motivasyonla da beraber o mücadelenin üstüne çarpı iki daha ekledik. 1-1'den sonra bile santradan kaptığımız top pozisyon oldu. Daha da hırslandık, çok daha fazla mücadele etmeye başladık, pozisyonları da bulduk ama yakalanan bir kontra topta gelen gol hayallerin hepsini suya düşürdü. Bu riski de aldı Galatasaray, bu maçta beraberlik için oynamak Fatih Terim'in karakterinde yok ve onu da özel kılan unsur bu zaten.

Galatasaray'ın kalbi orta sahasında atıyor dedik, eğer Galatasaray kazanırsa da maçın adamı Selçuk İnan olur diyordum. Kazansaydı eğer gerçekten olurdu. Melo'nun maçın başında yediği sarı kart onu oldukça bozdu ama ilerleyen bölümde mücadelesini yükseltti. Bu da Selçuk İnan'a daha fazla hücumda var olma imkanı tanıyor. Fenerbahçe orta sahası bu anlamda istediğini yapamadı aslında. Ne Selçuk Şahin ne de Cristian bu ikili karşısında duramadılar. Galatasaray orta sahası da bu kadar hür bir ortam yakaladığında maça damgasını vuruyor, önceki maçlarda da bunu gördük.

Fenerbahçe adına maça damgasını vuran isim Volkan Demirel. Bir maçta kaleci eğer maçın adamı oluyorsa zaten o maçın özeti olur. Ama futbol akılları bu maçta ortaya çıkar. Alex'in gösterdiği performansı eleştiririz ama ilk goldeki futbol aklı ortadaydı. Ziegler'in de orada pozisyonu kovalıyor oluşu ve attığı gol.

Sow'un çıkması aslında Galatasaray'ın avantajı oldu. Fenerbahçe, hücumda top tutamadı ve 1-0 olduktan sonra maç inanılmaz şekilde geriye çekildiler. Eğer maç daha erken 1-1 olmuş olsa çok daha farklı bir durum söz konusu olabilirdi. Aykut Kocaman'ı bu anlamda eleştiriyorum ama Alex'i oyundan alıp Stoch'u oyuna almak doğru bir hamleydi. Bu kontra imkanı size doğuruyor ve daha diri bir Özer Hurmacı'nın da oyuna girmesiyle beraber bunu iyi kullandı Fenerbahçe. Ama bu riski Galatasaray aldı, bu yüzden de yenen gol için birşey diyemiyorum.

30 şuta 4 şut, 20 pozisyona 2 pozisyon, yüzde 65 topa sahip olmaya yüzde 35 topa sahip olma gibi oranlar var. Fenerbahçe iki tane pozisyona girdi ve ikisi de gol oldu. Galatasaray ise girdiği tüm pozisyonları harcadı, bu açıdan bakınca olaya Fenerbahçe'yi kazandığı için kutlarım. Sonuç oyunu sonuçta bu. Oynadığınız futbol sizin geleceğinizi şekilllendirir ama ortada gelecek diye bir durum yok. 4 maç kaldı, ipin bir ucu da Fenerbahçe'ye verildi. Aynı zamanda şu da var. Beşiktaş kötü gidiyor ya da Trabzonspor'u her türlü yeneriz gibi düşünceler yanlış. Her iki takım açısından da. O maçlarda da neyin ne olacağını belli olmaz. Bu yüzden de şampiyonluk maçının Fenerbahçe - Galatasaray maçında belli olacağı düşüncesi de yanlış.

Futbol olarak daha fazla konuşulacak birşey yok. Sistem, formasyon herşey hikaye. Fenerbahçe yediği bütün pozisyonlara karşı dağılmadı ve kazanabilecek pozisyona getirdi kendisini. Biz ise sürekli kaçırdık, bazen Volkan Demirel'i geçemedik, bazen ise doğru şut tercihleri veya pas tercihlerini yapamadık ama genel anlamda futbol olarak çok üstündük. Bu da üzücü olan taraf işte. Baros'un Saraçoğlu'nda direkten dönen topunu hala anar dururum, üzülürüm. Bu maçıda çok uzun bir süre unutamam...