- Disiplinli bir aileydik. Babam hayatı boyunca bana kızmış değildir, annem de öyle. Ben inanılmaz mutlu bir ailede yetiştim, inanılmaz güzel bir ailem vardı, evimde olmaktan her zaman çok mutlu oldum. Hiç eve ayaklarım geri geri gitmedi, her zaman annemin bize hazırladığı akşam yemeği vardı. Annem ev hanımıydı, babam işine gider gelirdi. Çok mutlu bir aileydik, akşamları beraber espriler, şakalar... Sonuçta bir disiplin vardı. Ben de zaten derslerime çok önem verirdim, sorumluluk sahibi bir insandım.
- Güzel şaşalı bir düğün yaparız, Allah izin verirse. Belki Ali Sami Yen'de yaparız, Nevizade Geceleri çalarken Ali Sami Yen'de düğünü patlatırız. Kim bilir belki de tribünlerde 25 bin kişi, masalar sahanın ortasında, güzel sanatçılar... Hem konser hem Nevizade Geceleri eğleniriz işte!
Fener'e gider miyim? Şöyle bir şey var; insanlar hayatlarında profesyonel olduklarını söylerler. Evet profesyoneliz, herkes profesyonel, yüzde 100. Ben diyorum ki, dediğim şartlar var, yani benim annem, babam, kardeşim paraya muhtaç olmadığı sürece, Allah bana Fenerbahçe formasını giydirmesin diyorum, nasip etmesin. Ben “Galatasaraylı Arda” olarak yaşayayım, hayatımı “Galatasaraylı Arda” olarak devam ettireyim diyorum. Bu, benim bir futbolcu olarak söyleyebileceğim en büyük söz zaten.
Neyse röportaj falan işin geyiğiydi zaten. Benim asıl değinmek istediğim konu başka. Son zamanlarda bilhassa Fener maçından sonra Arda'ya ben dahil büyük bir kesim inanılmaz yüklendik. Unuttuğumuz ve kaçırdığımız çok önemli bir nokta vardı oysa Arda'ya dair. Biz ondan profesyonel olmasını, sinirlerine hakim olmasını, sadece futboluna odaklanmasını bekliyorduk beklemesine ama Arda futbolcudan çok taraftardır. Senin gibi, benim gibi, bizim gibi.. 10'a boşuna sahadaki biz demiyoruz ki. Arda'nın son zamanlardaki performans düşüklüğünün sebebi tamamen mentaldir. Onun yerinde hangimiz olsaydık aynı duruma gelirdik. Florya'yı evi saymış, 22 senelik hayatının yarısından fazlasını Galatasaray'a harcamış, sonuçta da takımın en önemli parçası haline gelmiş bir insandan bahsediyoruz. Biz televizyonumuzun başında yada Samiyen tribünlerinde ne hissediyorsak bu adam sahada, çimlerin üzerinde, sırtında forması ile aynı şeyleri hissediyor. Hangi maçtı anımsamıyorum ama geçen sene bir Uefa maçında penaltı atılırken bakamamıştı Arda. Penaltıdan sonra da gözyaşlarına hakim olamamıştı. Onbinlerce kişi kendisine küfrederken ondan müthiş performans bekleyemezsiniz. Biraz elimiz vicdanımıza gitsin. Skora göre oyuncu değerlendirmeyelim. Galatasaray taraftarlığı bu değil. Kaptanımıza sahip çıkalım. Başıkta da yazdığım gibi ben sonuna kadar 10'un arkasındayım. Biraz sonra başlayacak maçta sonuç ne olursa olsun, Galatasaray ligi nerede bitirirse bitirsin Arda'nın belki de son sezonu olan bu sezonda sonuna kadar arkasında olacağım. Rijkaard için sabır yemini edenleri Arda için de kenetlenirken görmek isteriz :)
Yürüyedur Kaptan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder