Garip, Şaşırtıcı, İlginç Bir Özgüven

Dünyanın en zengin insanı olsun, hatta en başarı potansiyeli yüksek başkan adayı olsun ama çıkıpta şu kadar senede şu kadar şampiyonluk kazanacağız vaadinde bulunan kimseye oy vermem. En son Canaydın, şu kadar senede şu kadar şampiyonluk dediğinde ona inanmıştık. Fatih Terim falan da vardı çünkü işin içerisinde ama başarı garantisinin asla olmadığını gördük. Aynı şey Aziz Yıldırım için de geçerli. Üç yılda üç şampiyonluk dediğinin ertesi Bursaspor şampiyon oldu. Yani başarı garantisi gibisinden bir durum söz konusu değil ve Mehmet Helvacı da bu vaadiyle zaten kafadan olayı kaybetmiş oldu.

Belli ki bir programı var, sistemli çalışmak istiyor ve çoğu söylemi de doğru aslında. Çok da fazla önyargı duymak istemem ama Adnan Polat'ın yönetiminde akıllar neredeydi diyorum. Bu projeler o zaman da söylenseydi ve eğer uygulanmıyorsa Haldun Üstünel gibi istifa etseydi. İnandığının arkasında dursaydı ve en önemlisi de mevcut yönetim ne kadar kötü durumda olursa olsun onların arkasını oymasaydı. Şimdi kim güvenipte Mehmet Helvacı'ya oy verecek, onun arkasında kim duracak. Hiçbir söylem birbirini tutmuyor, bir hafta önce başka şeyler söyleniyor ama bugün farklı şeyler görüyoruz.

Ama özgüvene de saygı duyalım, kongre günü neler olabileceğini kestirmesine rağmen başkan adayı olabilmesi de cesaret isteyen bir durum. Şu tabloda Ünal Aysal'ın önünde kimse duramaz ve Mehmet Helvacı'yı konuşmaya bile gerek yok. Adnan Polat, kongrede ibra edilmediği için asla geçmeyecek bir kara lekeye bulaştı diyoruz ama Mehmet Helvacı'ya bulaşan brütüs söylemi de en az ibra edilmemek kadar kötü bir durum. Buna rağmen başkan adayı olmak, 7000 kişi gelse kongreye hepsinin oyunu alacağız demek. Çok garip...