Özgüven Puanıydı Bu

Orduspor'u övüyoruz, güzel futbol oynuyorlar çünkü, rakip kim olursa olsun 11'i ve sisteminden asla taviz vermiyorlar. İşin özeti, rakibe göre bir futbolları yok, kendi felsefeleri var. Bu da henüz yeni lige çıkmış ve kadrosunu çok büyük ölçüde değiştirmiş bir takım için çok önemli.

Samsunspor'dan da bu ölçüde beklentilerim vardı. Orduspor'a ya da Mersin İdman Yurdu'na oranla daha fazla sabretmesi gereken bir takım, yeni bir teknik adam ve felsefesi olan bir hoca. İyi futbol oynatan, hızlı ve dinamik bir takım felsefesi yaratan bir isim, Young Boys'dan biliyoruz zaten. Yeni bir ülke, yeni bir takım, son dakika gelen birçok transfer, sportif direktör değişimi derken iyiye yönelen kimyaya bir darbe vuruldu ve yeniden bir kimya denendi, bunun için de zamana ihtiyaç vardı ama ilk Gençlerbirliği ile son Fenerbahçe maçı arasındaki görüntü hiç iyi olmadı.

Samsunspor da ideal bir 4-4-2 takımı. Selim Teber'in sakatlığı bu orta saha düzeni adına çok büyük bir darbe olsa da bu sistemle yola devam edilmeli. Mustafa Sarp'lı şekilde değil ama. Fenerbahçe karşısında da bu 4-4-2 çok güzel uygulandı, tercihler harikaydı çünkü. Zenke'yi kazanma yoluna gitmek, Bance ile birlikte harika bir hücum ikilisini doğurur. Özellikle de bu tip maçlarda, rakibin kazanmak istediği ortamda siz bulduğunuz açık arazide kontra hücumlarla işi bitirirsiniz, ilk yarıda bu olabilirdi. Ufuk Bayraktar ve Murat Yıldırım hem kreatif, hem hızlı, hem de tempolu futbolcular, dün Fenerbahçe beklerini savunmaya kitlediler ve beklerden fazlasıyla beslenen Fenerbahçe hücumları da bu silahlarından mahrum kaldı.

Bance ve Zenke ile de özellikle ilk yarıda etkili olundu ama ikinci yarıda Samsunspor'un rakip sahada top tutabilme olayı bitti, Fenerbahçe'yi izlemeye başladık. Fenerbahçe'yi bu sezon Galatasaray'dan ayıran temel özellikleri üretken olmaları. Savunma konusunda sıkıntıları var, fazlasıyla pozisyon da veriyorlar ama üretkenler, bu üretkenlikte kazanma alışkanlığını getiriyor. Ama üretkenlikleri olmasına rağmen de yaşadıkları sıkıntı var, bu da santraforsuzluk. Semih Şentürk bitmiş bana göre, Bienvenu konusunda da zaman gerekli belki ama Niang asla değil. Bu durumda da sahne ya Alex'e ya da orta sahanın hücum yüzüne bakıyor, olmadı Stoch, Dia veya Caner Erkin gibi isimler sahneye çıkabiliyor.

Samsunspor savunması güzel çalışmış Fenerbahçe hücumlarına. Alex'in o etkisini göremedik, Stoch da ikinci yarıda daha tempolu olsa da istenileni veremedi ve sıkıntı buradan doğdu. Kemal Tokak'ın savunmada yarattığı harikalar, Ertuğrul Taşkıran'ın güven vermesi, ısrarla üzerinde durulması gerekiyor dediğimiz Adem Alkaşi'nin Stoch karşısındaki harika oyunu derken bir puan geldi, işin güzel tarafı ise güven tazelendi.

Bu kadro üzerinde ısrar edilirse, rotasyon ve sistem değişikliklerine de fazla gidilmezse bu ligi rahat bir konumda bitirebilir Samsunspor ama o istikrarı görmemiz lazım.