Süper Mario Jardel

Bazı takımlar iyi bir jenerasyon yakalar, bunun ışığında da kulüp tarihinde görülmemiş başarılar gelir. Bunun sürekliliği önemli tabii, sürekliliği yakalayamadığınız sürece tarihle yaşamaya devam edersiniz, Uefa Kupası'nın 11. yılını kutlar, bu döngü de böyle devam eder. Kutlayacak birşeylerin olması da sizin farkınız aslında ama gönül istiyor, Galatasaray'ın Avrupa kimliği geri dönsün ve mazi yerine bugünü yaşayarak önümüze bakalım.

Mazi demişken, Uefa Kupası'ndan sonraki sezon hatta ondan da bir sonraki sezon bu süreklilik adına çok güzel adımlar atılmıştı, Lucescu'nun yarattığı birşeydi bu aslında. Az paraya büyük işler başardım kavramı da diyebiliriz. 2001-2002 sezonuydu, az paraya büyük işler başardım olayının yaşandığı tarih. 2000-2001 yılında ise Fatih Terim, Hakan Şükür gibi isimleri gitmiş, bir sonraki sezon yaşanacak büyük yaprak dökümü yaşanmamış, Uefa Kupası'nın ardından beklentiler de bir o kadar yukarı çıkmıştı.

Öncelikli olarak Süper Kupa, devamında da Şampiyonlar Ligi. Bu beklentilerin bu kadar yüksek olmasında bir diğer sebep ise şuydu, Hakan Şükür gitmiş ama kralın ardından yas yaşanmamış. Çünkü, altın ayakkabılı bir diğer golcü Jardel transfer edilmişti. Falcao'nun Galatasaray'a geldiğini düşünün, o dönemki Jardel etkisi de oydu. Burada futbolcuları kıyaslamıyorum, sadece etki üzerinden konuşmak istedim.

Mali sıkıntılar vardı diyoruz mesela ama Jardel'e de 16 milyon dolar gibi bir bonservis verilmişti diye hatırlıyorum. Bu parayı kim verdi, transfer süreci nasıl gelişti hatırlamıyorum ama 2000-2001 sezonuna girerken sadece Jardel özelinde de değil, Bülent Akın ve Serkan Aykut derken büyük paralar harcandı, bu harcanan büyük paraların acısını da biz yıllar içerisinde çektik. Para büyük olunca da beklenti büyük olur, doğal olarak Bülent Akın ve Serkan Aykut da bu beklenti tsunamisinin altında kaldılar.

Jardel ise farklıydı, o beklentileri fazlasıyla karşıladı bana göre.

16 milyon dolarlık bonservis, Porto formasıyla geçen şahane bir dönem, Hakan Şükür'ün ardından alınan 9 numara, altın ayakkabı derken Jardel'den su gibi gol atmasını bekledik. Attı da zaten. Çok gösterişli bir tarzı yoktu, kimine göre ise beleşçi tanımı. Pozisyon hazırlamaz, fazla koşmaz, savunmaya pek katkı vermez, topu alıp 3-4 adam çalımlayarak pek gol atmaz ama bulduğunu da atar. Zaten bir santrafordan ne bekliyorsunuz, gol atmalı bu adam. Jardel de attı zaten, ligin ilk yarısında 18 maçta 17 mi 18 golü mü ne vardı. Her maça bir gol ortalama ama ligin ikinci devresinde yaşadığı bazı sakatlıklar onu sendeledi ama Şampiyonlar Ligi'nde bu golcü kimliğine devam etti.

Türkiye'de beğeni anlayışı farklı tabii, Jardel üzerinden de binbir türlü eleştiri yağdı. Ayrıca bahsettiğim ekonomik sıkıntıların da hortladığı bir zamandı ve Jardel elden çıkarıldı. 5.5 milyon dolar gibi bir rakam ve artı olarak Horvath, Mbo Mpenza ve Spehear. Üçünden de katkı falan alamadık, dolayısıyla da Jardel'in satışı tam bir fiyasko oldu.

Şöyle de birşey oldu ama. Jardel, bizden ayrıldıktan sonra sadece bir sezon o etkisini gösterebildi. O sezon da zaten altın ayakkanı aldı ama sonrasında sürekli bir düşüş, kademe kademe kariyerin yerlere inişi. Dünya üzerinde gitmediği ülke, oynamadığı lig kalmadı bir bakıma. 15 ayrı takımda forma giydi bu dönemde. Bulgaristan Ligi de gördü, Premier Lig de gördü, İtalya'ya da indi, Güney Kıbrıs'ta yaşadı, Arjantin, Brezilya derken miniden öte büyük bir Dünya turu attı ve 38 yaşında futbolu bıraktığını açıkladı.

Geride ise iki perdeli bir sinema filmi var. Altın ayakkabı aldığı, Avrupa gol kralı olduğu zamanlar ve ikinci perde de ise hayal kırıklığı, sürekli bir düşüş, psikolojinin futbol üzerindeki etkisi. 20'nin üzerinde takım var Jardel'i hatırlayacak, biz ise onu iyi hatırlayacak taraftayız...