Futbol, taraftarla güzel olan birşey. Tribünde o coşku yoksa, futbolcuları geçtim, televizyondan maçı takip eden bir izleyici için bile sıkıcı bir tablo doğurabiliyor. Ama o coşkuyu da nasıl kullandığınız önemli, içinizdeki öfkeyi sahaya yansıtmadığınız sürece güzelsiniz. Trabzonspor seyircisi malesef bu öfkesini sahaya yansıttı ve tepki futbolu çok yanlış yerlere götürdü. Sustalı dahi atıldı, son nokta buydu aslında.Asıl üzüldüğüm nokta da şu aslında, ortamın gerilmesi Fenerbahçe açısından handikap doğurmadı, Trabzonspor'u geriye taşıdı. Trabzonspor tam ayaklandığı dakikalarda bu tribün olayları yüzünden geri çekilmek zorunda kaldı. İkinci yarıda Trabzonspor'un tempo ve baskıyı beraber götürdü dakikalar var mesela, o anlarda tribünlere bakıyoruz ve maçla ilgileri dahi yok.
Aykut Kocaman dersine iyi çalışmış. Stoch'u Galatasaray'la oynadıkları ilk maçta yedek bırakması büyük bir ofansif handikap doğurmuştu, yükselen bir Stoch vardı çünkü. Trabzonspor karşısında yedek bırakması ise doğru bir hamle, son haftalarda düşüş yaşayan bir Stoch izliyoruz. Ayrıca orta sahayı daha kalabalık tutup, kanatlarda Mehmet Topuz ve Caner Erkin gibi isimleri kullanarak, daha mücadeleci bir takım yaratmayı düşünmüşler.
Trabzonspor'da Zokora yok, bu da tüm orta saha dengelerini hem ofansif hem de defansif bozuyor. Fenerbahçe de bu orta saha avantajıyla beraber oyunun genelinde istediğini yapan taraftı aslında. 4-4-1-1'i bu maçın ilk yarısında mükemmel uyguladılar diyebilirim.
Caner Erkin değişikliği Fenerbahçe adına kilit noktalardan biri. Kırmızı kart yeme potansiyeli oldukça yüksekti, biraz da bu düşünülerek değişiklik gelmiş olabilir ama Stoch'un oyuna girmesi ve hücumda etki edememesi, savunmadaki etkisizliğini daha ön plana çıkardı ve Trabzonspor da biraz daha rahatladı. Trabzonspor'un son iki maçtır en büyük handikapları Volkan Şen ve Olcan Adın aslında. Formsuzlar ve Trabzonspor kanatlardan iyi gelemiyor. Galatasaray karşısında orta sahayı iyi kullandılar, Colman, Zokora ve Alanzinho oldukça etkiliydi.
Bu maçta ise orta saha iki adım geride olunca avantaj Fenerbahçe'ye geçti ve Trabzonspor orta sahasının geri planda kalması da Burak Yılmaz'ı yalnızlar rıhtımına yöneltiyor, onun da tek başına yapabileceği şeyler ortada. Maçın genelinde de rakip savunma arasında kayboldu zaten.
Fenerbahçe'de Yobo'nun partnerinin kim olduğunu pek bir önemi yok. Bilica da bu hataları yapıyordu, Serdar Kesimal veya Bekir İrtegün de yapabiliyor, yaptı da. Trabzonspor golünü bireysel bir hatadan buldu ama yine de pozisyonları var. Halil Altıntop onlar adına müthiş bir hücum derinliğini beraberinde getirdi, hareketlendi Trabzonspor hücumları.
Ama maçın tempo kazanması Fenerbahçe'yi de hızlı ataklarda etkili kıldı. hele ki Sow'un yerine oyuna giren Bienvenu belki de sezonun en iyi katkısını vermiş oldu ama biraz da futbol şansınız olacak. Tam üç top direkten döndü, bu anlamda şanssızlık Fenerbahçe'nin yanındaydı diyebilirim.
bu beraberlikle bu sezonki şampiyonlar ligi bileti sahipleri belli oldu.şampiyon da belli ikinci de.fenerbahçe kazanamadı belki ama perde arkasından bakınca istediğini almış oldu.şike mike bilmem ne ama bu sezon bu takım bu oyunla zaten şampiyon olamazdı ve her türlü olaya rağmen 2. olmaları bile başarıdır.
YanıtlaSil