
10 yılını verdiği Milan'dan ayrılığıyla başlamıştı onun sezonu. Milan bir değişim içerisinde, bunun izlerini şimdi de görüyoruz ve geçen sezonun başında Pirlo bu halkayı başlatanlardan. Ama o para vari bir tercih yapmak yerine Juventus'u tercih etti, 33 yaşına gelmesine rağmen Juventus'un kazandığı şampiyonlukta da baş mimarlardan biri oldu, tüm maçlarda oynadı. Bu iyi sezonun devamı da doğal olarak Euro 2012'e yansıdı.
Bu turnuvanın en önemli üç futbolcusundan biri oldu, kimine göre birinci o oldu ama tartışmayacağım konu şu olur, turnuvanın en önemli karakteriydi. İtalya'yı finale kadar taşıdı, yaşının izlerini asla yansıtmadı, istikrarını devam ettirdi.
Görmüş, geçirmiş, görebileceği en büyük kupaları kariyerinde kazanmış olan bir futbolcu Pirlo. Avrupa Şampiyonluğu yazmıyor cv'sinde ama bu durum Pirlo'da birşey değiştirmiyor. Pirlo aynı Pirlo, 33 yaşında, büyük futbolcu, büyük başarılar kazanmış bir isim ama kaybedilen bir turnuvanın ardından gözyaşı döküyor. Balotelli de ağlıyor, yıktı ortalığı o da ama özel karakter olmak başka birşey, bazı isimler bu yüzden özel. Pirlo'nun, Buffon'un yüzüne bakınca bu yansıyor. Kazanmış olmaları ya da kaybetmiş olmaları birşey değiştirmez, o ifade aynı.
Pirlo'nun da son büyük şampiyonası oldu bu büyük ihtimalle, 2014 Dünya Kupası'nda yer alır mı bilmem, 35-36 yaşında da orada olabilir, Pirlo gibi bir profesyonel bunu başarır ama ben büyük ihtimalle onun son şampiyonası bu oldu diyorum. Pirlo gibi bir adamı izledik. Bu sezona bütün olarak bakmak lazım. Juventus'la geçirdiği lig sezonu da, İtalya ile yaşadığı Euro 2012'de onun ve bizim adımıza efsane oldu, çok büyük bir karakter Pirlo.
Allah aşkına bir adam ağlayınca bile mi karizmatik olur o ağladı ben ağladım sadece şu takımdaki azim için Pirlo için şu kupa alınmalıydı İspanya bugün kötü kazanan oldu gönüllerin şampiyonu İtalya oldu
YanıtlaSilBen en başından beri diyorum bunu, ağladı diye mi dedim sandın :)
YanıtlaSil