31 Aralık 2019 Salı

Bugün şampiyonluk inancı doğduysa, sebebi Ünal Karaman değil miydi?


Bu konu hakkında yazmak belki bana düşmez. Trabzonspor'lu ve işin içinde olan arkadaşların gördüğü farklı noktalar mutlaka vardır. Yine de kayıtsız kalmak istemedim. Çünkü bu hikayenin bir benzerini Galatasaray'da izledim. Sonrasında kimin haklı olduğu da ortaya çıkmıştı ve arada kaybolan yıllar bizim kaybımız oldu. 

Muharrem Usta dönemini hatırlıyorum. Daha Avrupalı düşüneceğiz, scout ekibimizle çalışıp geleceğe dönük hamleler yapacağız diye başladıkları yolda tüm maliyeti uçurmuşlardı. Scout hamlelerinin yerini bir anda yüksek maaşlar almıştı. Ahmet Ağaoğlu ise maliyetleri düşürme yoluna gitti ve büyük oranda başarılı oldu. 

Bir yandan da yarış içinde kaldı. 2 yıldır Trabzonspor'u şampiyonluğa aday takımlar arasına yazıyoruz. Bunu da iyi futbol oynayarak başarıyorlar. Üstelik ağırlıklı olarak genç, altyapıdan gelmiş ve nokta transfer diyeceğimiz isimlerle. Şu kadrodan çok önemli isimler ayrılsa da yarıştan kopmadılar ve iyi futbollarından da ödün vermediler.

Bunları başaran Ünal Karaman işte. Geçmiş teknik direktörlük dönemlerini çok tutmasam da, Trabzonspor'da 2 yıldır yaptıkları tarif edilemez. Futbolcu geliştiriyor ve hemen hemen herkes üzerine koyuyor. Takım içinde bir birliktelik, kenetlenme var. Bir yandan maliyetler düşüyor, genç ağırlıklı, çok da bilmediğimiz isimler geliyor ama iyi futboldan ödün vermiyorlar.

Türlü sakatlıklara rağmen üstelik. Birçok şanssızlık yaşasalar da Ünal Karaman'ın bir kez mazeret uydurduğunu görmedim. Ahmet Ağaoğlu son 4-5 hafta oynanan futbolu beğenmediğini söylemiş. Peki biz ne yapalım? Koca sezonda oynadığımız iyi futbol sayısı 1 ya da 2. Bulmadığımız mazeret de kalmadı bu süreçte.

Trabzonspor'da daha iyisini yapabilecek bir teknik direktör daha olduğuna inanmıyorum. İlginç bir camia, başarının ucu yol belki de. Şu görüntünün üzerine ne hayal edilebilir ki? Şampiyonluk denir, o da süreç işi. Zamanla olacak, üzerine ekleye ekleye. Müthiş bir temel atılmış, zorluklara rağmen takım yükseliyor ama hocanın işine son veriliyor. Ya da buna zorlanıyor.

Kenetlenmeyi başaramadılar. Yine yazıyorum, daha iyisini yapabilecek bir teknik direktör yok. "Zaten kötü futbol vardı, o kadar iyi değildi" gibi düşüncelere ise söyleyebileceğim bir şey yok. Bu da işin haksızlık boyutudur. Galatasaraylısı, Fenerbahçelisi, Beşiktaşlısı ya da hangi takımlıysa, herkes Ünal Karaman'ın yanında. Bunu başarmak çok büyük iştir.

8 yorum:

  1. Türkiye'de futbol camiası genel olarak vefasız zaten bu Trabzon'da zirve yapıyor. En ufak bir kötü gidişte rüzgar terse esmeye başlıyor. Trabzon herkesin sempatisini kazanmışti ama işler yine eskiye dönebilir.
    Yusuf Sarı, Doğan Erdoğan gibi isimlerden bile katkı almayı bir teknik adamdı Ünal Karaman...

    YanıtlaSil
  2. Ulkemizde Baskanlar cok konusuyor. Surekli medya ønunde. Cok konusan. bos konusmaya baslar. Burda da bøyle oldu. Her Mac sonu Baskanlar aciklama yapmak zorunda degil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben bu hikayeyi daha önce izledim, sonları aynı olacak.

      Sil
  3. Ünal Aysal-Fatih Terim olayına ne kadar da benziyor. O işin arkasında da siyasi erkler vardı.

    YanıtlaSil
  4. aynen abi,hoca antalya maçı sonrası 15 hafta santraforsuz oynadık dedi mesela,falcao geldikten sonra oynadığı 3-4 maç onun yokluğunda oynayan andoneyi falan unuttu,heralde kendisi izlese ekranda ya ben nasıl bu kadar bahane üretmişim der kendine,millet kanattan sol bek yapıyor,6 numarayı kanat yapıyor hoca ise elindeki santforlara rağmen santforsuz oynadık diyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ünal Karaman da çok eksik futbolcuyla oynadı, nelerle uğraştı. Bir kez mazeret duymadım. Gencecik çocukları atıyor o sahaya.

      Sil

 

Tüm Telif Hakları Sportif Cümleler 'e Aittir © 2009 -- Blogger Tarafından Desteklenmektedir