Şampiyonluk Yürüyüşünde ''Antipatizm''

Öncelikle söylemek gerekiyor ki, son dokuz maçtır gol yemeyen, sekiz maçını da kazanan Fenerbahçe de şampiyonluğu hak ediyordu. Çünkü bu takım Galatasaray'ın da, Beşiktaş'ın da beş puan gerisine düşmüştü ama yakaladıkları çıkış mükemmeldi. Futbol olarak baktığımızda belki bir mükemmelliyet yoktu ama 1-0'da olsa garanti oynayarak, rakiplerine az pozisyon vererek sonuca ulaşmaya çalıştılar. Ama olmadı işte. Sezonun ilk ve son sekiz haftası arasında geçen dönemde kaybedilen puanlar, takım içerisinde yaşananlar falan derken şampiyonluk gitti. Bursaspor bu şampiyonluğu kazanmasa bile gönüllerin şampiyonu olacaktı ayrı konu ama Fenerbahçe'nin de şampiyonluk yürüyüşünü es geçmemek lazım.

Buna rağmen Fenerbahçe'nin yine yaptığı en büyük hata yarattığı antipatizm oldu. Senin futbolcun Galatasaray derbisinde arka tarafıyla top tutarsa, Bilica derbide kazı çalışmalarına dalarsa ve hepsinden öte Aziz Yıldırım sürekli gündem olacak söylemlerde bulunursa bütün takımlar Bursaspor'un şampiyonluğunu isterler.

Ben Fenerbahçe - Trabzonspor maçını çoğu zaman olduğu gibi polis lokalinde izledim ve arkamda Trabzonsporlular vardı. Adamların belki hiçbir iddiası yok ama inanılmaz hırslanmışlar. Saha içerisinde süper oynayan, o çok övdüğümüz Trabzonspor'u göremedik ama işin arka tarafında durum çok farklıydı. Maç bittiğinde bir anda Ünye karıştı, kolbastı şovlar falan başladı derken sanırsınız ki Trabzonspor şampiyon olmuş. Ama hepsinin kafasında 95/96 sezonunun intikamı vardı ve bu intikam hislerini bir ölçüde tatmin etmiş oldular.

Yani demek istediğim antipatizmden her zaman uzak durmak gerekiyor. Aziz Yıldırım çok başarılı bir başkan, inanılmaz işler başardı ama futbol yönetimi konusunda malesef sınıfta kaldı. Onun takım içerisinde de yarattığı gergin ortam, sezon başında üç yıllık şampiyonluk vaadi sorulduğunda ''söz verdim ben, bu sözü tutmak için soyunma odasına da girerim, herşeyi yaparım'' sözleri bile olayı özetliyor.

Aslında maç için de birşeyler yazmak lazım. Trabzonspor karşılaşması tartışmasız Fenerbahçe'nin üstünlüğünde geçti, resmen tek kale oynandı, Trabzonspor'un herhangi bir hücum zenginliğinden söz etmeden sadece Fenerbahçe'yi izledik. Ama tek vuruş ustası Alex bile o golleri kaçırıyorsa, bu durum ayakların titrediğini, gergin havayı gösterir. Onur Kıvrak'ın da tabii insan üstü çabasını es geçmemek lazım. Netice olarak olmayınca olmuyor demek lazım. Ama bu ortamın daha önceden de oluştuğunu düşünürsek, Fenerbahçe'nin yapacağı bir sürü icraat olmalı. Futbol yönetiminden tutun, futbolculara ve teknik heyete kadar.