2010'un Almanyası

Almanya'ya sempatim Euro 96 döneminde başladı. Yine harika bir jenerasyon vardı ama o takımdan en sevdiğim isim Oliver Bierhoff'du. Resmen o adam sayesinde futbolu bu kadar sevdim diyebilirim. Gerçi şimdi de yine tribünde falan görüyorum, eski günleri hatırlıyorum. İçim bir hoş geliyor, çocukluğumun futbolunu hatırladıkça. İşte 2010'un Almanya'sı da beni o günlere götürdü. Harika bir futbol, sistemden falan öte jenerasyonu çok sevdim. Milliyetçiliği bir kenara itmiş, farklı kültürleri de içerisinde benimsemiş, bütün Almanya halkına kucak açmış bir Milli Takım bu. Farkı da biraz buradan geliyor. Üstelik futbol anlamında da sistemini, felsefesini bir kenara atarak. Tabii işin en güzel kısmı da Mesut Özil. Düşünün yılların Almanya'sı, yılların sistem takımı Mesut Özil'in yani bir Türk'ün ayağına bakıyor ve o Türk bu takımı taşıyarak, yarı finale gelmesinde en büyük pay sahiplerinden birisi oluyor. Alman marşını falan okumuyor, maç öncesinde de duasını ediyor, saha içerisinde kanından gelen Türk benliğiyle bazı hareketlerini yapıyor ama içimizde de bir burukluk var. Keşke bu adamı Türkiye için oynatabilseydik ama o çok farklı bir konu.

Aslında bir teşekkürü de Van Gaal'e göndermek lazım. Bazen ülkeye gelen yabancı hocalar, çalıştırdığı takımın ülkesinin kaderlerini de değiştirirler. Müller ve Badstuber Bayern'in amatör takımında 1000 kişilik sahalarda top oynarken bir anda kendilerini Şampiyonlar Ligi finalinde buluverdiler. Oradan da Dünya Kupası'nda o ileride çok konuşacağımız Almanya'nın önemli parçaları oldular. Müller çok farklı bir adam, Bayern Münih'in futbol sahnesine sunduğu en önemli sanatçılardan birisi. Teknik, hız, mücadele... Kusursuz bir futbolcu olma yolunda emin adımlarla ilerliyor. İşin bir de Löw boyutuna geçelim. Tamam Van Gaal, Müller'i taşradan aldı ve tacı başına taktı ama biraz da sistemi gereği Klose'yi bütün sezon yedek oturttu. Ama Alman profesyonelliği birazda buradan çıkıyor. O bütün sezonu yedek geçiren Klose, bu Dünya Kupası'nda Almanya'nın tek santraforuydu ve üçüncülük maçında iki gol atması durumunda rekoru da eline geçirecek. Tam bir turnuva golcüsüydü, yedek kalmasına rağmen kendisi asla salmamış. Zamanında Hakan Şükür'ün bize çektirdiklerini, Klose Almanlara yaşatmadı.

Podolski'nin de bu saatten sonra ederi ne kadar olur bilemiyorum. Köln'den Bayern Münih'e geçtiğinde beklentiler büyük oldu ama işler istenilen gibi gitmedi. Sonra Köln'e geri döndü ama yine bildiğimiz Podolski yoktu. Dünya Kupası'na baktığımızda ise harika bir Podolski vardı, o da iş Milli Takım'a geldiğinde kendini aşan adamlardan. Bir artı da Neuer'e. Jabulani yüzünden kalecilerin başarılarından konuşmamız gerekirken, yedikleri hatalı gollerden bahsettik ama Neuer yaptığı kurtarışlarla bana göre turnuvanın en iyi kalecisi oldu. Tek tek oyunculardan bahsetmeye de gerek yok aslında. Zamanında yaşattıklarını, bu turnuvada kendileri yaşadılar. Yine de torunlarımıza, çocuklarımıza anlatacağımız bir Dünya Kupası hatırası bıraktılar.