SC Sunar; Dünya Kupası'nın Enleri #2

En iyi 11'i yazdıktan sonra kendi belirlediğimiz kategorilerde bazı isimleri seçtik. Belli başlı kategoriler elbette var ama bazı ilginç kategorilerde eklemek istedik. Sizlerde yorum kısmında gerek kendi kategorilerinizde, gerekse bizim belirlediğimiz kategorilerde adaylarınızı yazarsanız çok mutlu oluruz.

Joachim Löw {En İyi Teknik Direktör}: Almanya'da bazı tabular yıkılıyor. Ülke artık gerçekleriyle yüzleşti ve herkese kucak açtı. Şu kadroya da baktığımızda birçok yabancı uyruklu futbolcu var ama bu kadar farklı kültürden gelen insanı, bir kadroda Milli Takım için mücadele ettirmek, üstelik çok iyi bir futbol sergiletmek müthiş bir olay. Löw, sadece bir teknik direktör değil, aksine şu an tanım bulamadığım çok farklı bir karakter. Almanya'nın o tabulaşmış bütün felsefelerini yıkarak, ortaya harika bir takım yarattı. Üstelik çok genç bir kadroyla. 2014'de Aşmanya'yı bir kere daha izleyelim derim.

Diego Forlan {En İyi Futbolcu}: Forlan benim için çok iyi bir golcüydü ama bu Dünya Kupası onun adını efsaneler arasına yazdığım an oldu. Uruguay'ı mı yoksa Hollanda, İspanya gibi takımları mı bu noktaya getirmek daha kolaydır? Forlan yaptığı liderlik, aldığı sorumluluk, yılların santraforu olmasına rağmen beyin görevine geçmesi ve attığı gollerle Uruguay'a uzun yıllar yaşayamayacağı bir mutluluk yaşadı. Zaten altın top ödülünü de kazandı ve benim için de turnuvanın en değerli ismi oldu.

Cesc Fabregas {En İyi 12. Adam}: Normalde basketbol için en iyi 6. adam ödülü verilir ama bunu futbola uyarlarsak, turnuva adına en iyi 12. adam Fabregas oldu. İspanya'nın futboluna, sistemine asla lafım yok ama bu noktaya da kolay gelmediğini söylemek lazım. Oynanan maçların da en kritik anlarında Fabregas oyuna girdi ve takımı adına fark yarattı.

Van Bronckhorst {Özel Karakter}: Kariyeri boyunca defansif orta saha olarak oynamış bir adam, ayrıca hak ettiği değeri de hiçbir zaman alamamış. Barcelona, Arsenal gibi takımlardan sonra futbolu düşüşe geçmiş, ülkesine dönmüş. Yine de Hollanda ondan vazgeçemiyor ve 35 yaşında da olsa {belki de sol beksizlikten} kadroya alıyor, kaptanlığı veriyor. Gio'da üzerine düşenin her zaman fazlasını yapıyor. Ona kariyerinin son maçında kupayı almak yakışırdı ama böyle bir son bile fazlasıyla güzel oldu.

Mesut Özil {En Büyük Çıkış}: Turnuvada en büyük çıkışı bence Mesut Özil yakaladı. Löw'ün en baştan beri çok güvendiği bu adam, turnuva boyunca Almanya'yı sırtladı, futbol zekasıyla bizlere keyif dolu anlar izletti. Şimdilerde ise ismi birçok büyük kulüple anılıyor ve onu devlerde izleyeceğimiz günler çok uzak olmasa gerek.

Wayne Rooney {En Büyük Hayal Kırıklığı}: 2006'da sakatlığı olduğu için kendisinden beklenen patlamayı yapamadı ama 2010'da da nedense sahada ruh gibiydi. İngiltere turnuva başlarken ağır favoriydi ve bu takımın da en büyük kozu Rooney olarak görülüyordu. Gerek kalitesi, gerekse takımda başka elle tutulur forvet oyuncusu olmadığından beklentiler inanılmaz büyük oldu ama Rooney bunların hiçbirisini karşılayamadı.

Raymond Domenech {En Kötü Karakter}: Fazla yazılacak birşey yok, koskoca Fransa ne hale geldi. Zaten turnuva başında büyük bir antipati üzerlerindeydi ama turnuva sonunda da büyük nefret duyulan bir takım haline geldiler. Sevgisizlik ortamı en üst seviyede ve yeni göreve gelen Blanc'a da büyük bir enkaz kalmış durumda. Domenech'i Fransa'da assalar yeridir.

Cristiano Ronaldo {Turnuvanın Bidonu}: Sadece orta sahadan kaleye attığı şutlarla bile bu yakıştırmayı kendisine yaparım. Kulüp takımlarında gerçek bir efsane ama iş Milli Takım'a geldiğinde Cristiano Ronaldo'yu bir türlü göremiyoruz. Sorumluluk almaya çalışıyor, sürekli çalım ve şut derdinde falan ama takımı geriye götürdüğünün hiç farkında değil. Üstelik bu adama birde kaptanlık vermişler.

Pedro Rodriguez {Turnuvanın Şanslısı}: Daha yaşı 20 ama kariyerinde almadığı kupa kalmadı. Erkenden doyuma ulaşacak diye korkuyorum, kariyerinde bir de Uefa Kupası falan yok. Acaba Türkiye'ye gelse de bu kupayı da mı kazansa?