Yeni Sezon 2010-2011 Galatasaray'ı

Mustafa Sapmaz {FourFourTwo Genel Yayın Yönetmeni}

Galatasaray Spor Kulübü 2009-2010 sezonu bittiğinde futbol takımı hakkında bir karar aldı. “Küçülme” olarak sembolize edilebilecek bu karar; harcamaları kısmak ve yeni transferlerin kaynağını oluşturacak futbolcu satışını artırmak olarak özetlenmeli.Futbolda ne kadar çok para harcarsan o kadar çok kupa kazanırsın, denklemi yoktur. Bu nedenle de sürprizlere açıktır. Galatasaray daha az harcamayla kupa(lar) hedefini seçti. Üstelik futbolcu satışında İstanbul kulüpleri arasında son on yıldaki en iyi performansı sergileyerek! Harcadığınız para sizi direkt kupaya yönlendirmez, ancak belli bir sınıfın içerisinde tuttuğu da kesindir. Örneğin bütçenizi büyütüp doğru idare ederseniz, Şampiyonlar Ligi kategorisinde devamlılık yakalarsınız. Son 10 yılın Şampiyonlar Ligi yarı finallerindeki kulüplere bakmak bunu daha net anlatır! Şimdi Galatasaray’ın önünde böyle bir sınav var. Sıçrama yapmak için bir hamle yapıldı. Bu hamle sonraki ilerlemenin habercisi de olabilir, sıradanlaşma ve bir alt kategoriye düşmek de… Yerli transferlerin takım içerisindeki Türk oyuncu kimyasını değiştirmek ve kadroda yerli derinliği yaratması açısından olumlu olacağına inanıyorum. İlk on birde sakatlıklar dışında şimdilik zorlayacaklar gibi gözükmüyor. Yabancı transferinde de tercih edecekleri yeni üç ismin kalitesi, takımın şampiyonluk konusundaki şansını etkileyecektir.

Ali Ece {FourFourTwo Yazı İşleri Müdürü}

Galatasaray'da kaleciden de orta saha kurgusundan da Rijkaard'ın ne kadar hatalı olup olmadığı meselesinden önce çok daha önemli bir sorun mevcut: Galatasaray'da futbol kararlarını alanlar arasında "Tosun Paşa" filmindeki Tellioğulları ve Seferoğulları arasındakini andıran, son derece gereksiz ve bir o kadar da zararlı bir çatışma var. Üstelik bu "aile içi" diye nitelendirecebileceğimiz çatışma yerine uzlaşma sağlanması gerekirken "aile dışı"ndan herkes bu çatışmaya taraf oluyor, böylece de Galatasaray'ın bu sezonki sorunları her geçen gün katmanlanarak çoğalıyor. Taraftarın fikri, görüşü birçok önemli karar sürecinde alınmıyor; taraftarı biraz olsun dinleme, taraftarla empati kurmaya çalışma nezaketi gösterilmiyor. Galiba taraftarın daha fazla bastırması ve kulüpteki kritik futbol kararlarının daha demokratik bir şekilde alınması gerekiyor. Kewell'ın geri dönüş sürecinde taraftarın oynadığı rol malum ancak Galatasaray'da futbol kararlarında bilgi-donanımına göre ekstra large etkisi olan bazı isimlerin Kewell'a ne kadar karşı çıktığını da unutamıyorum.

Ahmet Çakır {Zaman Gazetesi Spor Yazarı}

Herkesin Galatasaray'la ilgili olarak endişelenmeyi görev saydığı bir ortamda "Hayır, çekinecek birşey yok, herşey yolunda" demek pek akla uygun olmaz. Elbette ki Sarı Kırmızılı takım yeni sezona biraz sıkıntılı giriyor. Takımdaki eksik ve aksak noktalarla ilgili olarak konuşmak bana azap veriyor. Çünkü her yıl en az 8-10 adam alıyorsunuz ve birileri sürekli olarak şurası eksik burası eksik diye konuşuyor. Elbette ki bu sadece Galatasaray'la ilgili bir durum değil. Herhangi bir ekip o sezon 50 oyuncu da transfer etse, yine birileri çıkıp şurası eksik burası eksik diyebiliyor. Yani hiçbir takımın hiçbir durumda kadrosunun tamam olma şansı yok! O zaman bu konuda teknik adamın tavrı önem kazanıyor. Yıllardır özlemini duyduğum teknik adam tipi 'Transfere filan ihtiyacım yok. Kadromdaki 30 adamla gerekeni yaparım' diyebilecek olan birileri... Ne yazık ki henüz böyle birini görmedim. Belki bunu biraz değişik şekilde Yılmaz Vural söylüyor ama onu da kimse ciddiye almıyor... Sürekli transfer beklentisi elbette ki takıma zarar veriyor. Takım bütünlüğü ve birlikte hedefe doğru yürüme gibi çok önemli durumlar bir türlü oluşmuyor. Teknik adamla takım arasındaki güven bağı da zedeleniyor. Takımda yaklaşık 30 adam varken teknik adamın ancak yeni transferlerle başarılı olabileceğini söylemesi, bu oyuncuları bir bakıma bitiriyor! Ondan sonra da aynı adamlarla başarılı olmak istiyorsunuz. Elbette ki her takımın sahici eksikleri de vardır ve bunlar için tranhsfer yapılır. Ancak bizdeki gibi düpedüz hastalığa dönüşmüş olan transfer anlayışıyla başarıya ulaşmak pek akla uygun bir durum değildir. Görünenin ve söylenenin tersine, Galatasaray'ın en büyük sıkıntısı yapılmayan transferler değil, bununla ilgili beklentinin bir türlü gündemden kalkmayışıdır.

Orhan Uluca {Devrimderki.blogspot.com / BirGün Gazetesi Spor Yazarı}

Takim, gecen senelerin aksine sezona yildiz transfersizlikten kaynakli umut vermeyen bir görüntü ile start veriyor. Orta sahasizliktan ve cesitli sorunlardan ziyade teknik adamin artan Türkiye Süper Ligi tecrübesi nedeniyle en azindan gecen sezona göre daha iyi bir takim performansi sergilenecegini düsünüyorum ve fakat bunun yani sira Rijkaard'in kredisi de gecmise göre azalmis durumda. Öngörü varolan kadroya göre yapilsa da iki önemli sakatlik gecmis yillarda oldugu gibi her seyi alt-üst edebilir. Sistemin kilit noktasinin uyum oldugu yerde sakatliklarin belirleyici bir unsur olmasi nedeniyle biraz da basari oyuncu grubunun saglik durumuna da endekslenmis durumda. Galatasaray yönetimi olasi problemlerine pratik cözümler üretebilecek tecrübeye ulasabilecek sabri teknik adamina gösterirse basari kacinilmaz olarak gelecektir. Ben her seye ragmen fazlasiyla umutluyum.