Vedalar büyük ama elimiz hala güçlü

Hala idrak edebildiğimizi düşünmüyorum. Uzun süre de edemeyeceğiz. Şu an istersen Dünya'nın en iyi kalecisini al, Muslera'yı arayacaksın. Mevzu keşke sadece "kalecilikle" sınırlı kalsa. Çok büyük lider, herkesin "tartışmasız" saygı duyduğu figür. Geçen 14 yılda emin olun ki nice sorun, kaos dolu anlar yaşandı. Muslera'nın kariyeri kupalarla dolu olsa da, geçen başarısız dönemler oldu. Ya da dağılmaya yüz tuttuğumuz zamanlar. Tam da o anlarda dağılmamak ve ayakta kalmak, başlı başına Muslera'nın liderliğiyle. Biraz da bu yüzden 1 yıl daha takımda kalması istendi ama artık tek önceliği "ailesi". Ailesinden dahi ödün verdi, onlardan uzak, tüm mesaisini senin için harcadı. Yeri dolmayacak.

Erkek çocuklarına "öcü" gibi bakarken, Ciro sayesinde sever oldum. Mertens'le aynı yaştayım ve aile kurma kavramına bugüne kadar uzaktım. Mertens'in ailesine bakarken, ister istemez bir şeyleri düşünmeye başlıyorsun. Mertens'in futbolunu 3 yılda çokça kez konuştuk. Kazanılan 3 şampiyonluğun büyük mimarlarından, geçen sezonun MVP'si. En yavaşladığı dediğimiz bu dönem dahi ligin ilk yarısına bakınca, takımı ayakta tutan yegane unsur. Mertens'i tek kelimeyle tanımla desek, "pozitif" deriz. Bu pozitifliği de ararız. Napoli'de geriye bakınca tek bir şampiyonluk görememene rağmen, bu sayede sana tapıyorlar demek ki. Galatasaray'da kazandığı 3 şampiyonluk, tüm kariyerini taçlandırdığı an oldu. Galatasaray forması altında, Hagi'den sonra gördüğüm en büyük 10 numara. 

Osimhen'e veda etmemiş olmayı diliyorum. Bugüne bakınca ne gitti, ne de kaldı diyebiliriz. Onun adına normal bir şampiyonluk kutlamasıydı. Mesaj verir diyordum ama vermediğine göre hala karar vermemiş demektir. Kazanılan şampiyonluğun tartışmasız MVP'si. Icardi'den doğan boşluk, ancak Osimhen gibi bir forvetle doldurulabilirdi. Icardi ve Osimhen'i birlikte tam anlamıyla izleyememiş olmakla alakalı "var bir hayalimiz". Gerçekleşir mi dersek, bunu süreç gösterecek. Osimhen'i tutmak kolay değil. Suudi Arabistan'dan gelen teklifler karşısında, Galatasaray'ın reaksiyon alması zor. Unutulmasın, bu tarz Afrikalı İkonlar, sadece kendi ailelerine bakmıyor, tüm insanlarına dokunmaya çalışıyor. Kalırsa çok mutlu olurum, giderse de hakkım helal. Gün gelir, yeniden yollar birleşir. Osimhen'e veda etmedik, etmek de istemiyoruz.

İçimize sinen şampiyonluk kutlaması bu işte. Kayserispor maçı sonrası yapılan kutlamalar, o günü taçlandırmak adınaydı. Yenikapı'yı da hayal kırıklığı olarak anmak istemiyorum. İlk kez denendi ve orada insan sayısı anlamında rekor kırıldı. Daha iyi bir planlamayı hayal ederdik. 25.05.2025'e şartlanmak, hava şartları, şarkıcı sıklığı, futbolcularla taraftarların buluşamaması ile mükemmel başlayan gün, güzel bitmedi. Hayallerdeki kutlama ne dersek, Başakşehir maçının ardından yaşananlar. Futbolcularla taraftarlar direkt buluştu, tek şarkıcı ile herkes coştu. Drone şovunun eşi benzeri yok zaten. Galatasaray'ın İstanbul içerisinde o kadar tarihi ve özel yerleri var ki "drone" şovuna anlam kattı. 5 yıldız beraberinde muazzam bir gösteriye dönüştü. Beklediğimiz de buydu. Yapabileceğimizi biliyorduk ama daha büyük hayaller, bazı denemelere dönüştü. Gelecek sezon ise ne yapacağımızı iyi biliyoruz.

Yenikapı'da Efe Akman'a yapılanlar ayıptı. Şampiyonluk kutlamasında kimse yuhalanmaz. O isim genç, altyapından çıkmış bir futbolcuysa daha da yuhalanmaz. Kendisi hakkında öyle çirkin bir algı oluşturuldu ki. Maalesef bazı taraftarlar o çirkin algının peşinden koşarak ilerledi. Kimi ilerlemeye de devam ediyor. X'te gerçekliği olmayan maaşlar, torpil söylentileri. Altyapıyı takip eden bilir, Efe Akman ciddi potansiyeldir. Roma'dan Zaniolo'yu alırken, adamların olası transferinde öncelik hakkı istediği futbolcudur. Her futbolcu tutacak, büyüyecek diye bir şey yok. Keşke tutsa, daha çok süre alsa. Tutmayacak diye bir şey de yok bu arada. Ama öyle bir algı oluşturuldu ki maalesef her şey başlamadan sonlanmak üzere. Çocuk o kadar içerlemiş ki herkesin deli gibi sevindiği ortamda hüngür hüngür ağlıyordu. Bu ayıbın farkına varılmıştır diye düşünmek istiyorum. 

Muslera, Mertens, belki de Osimhen. Gecenin hüznü büyük. Saha içi ve soyunma odasına bakınca da kaybın yeri nasıl dolacak? İmkansıza oldukça yakın değil mi. Transfer döneminde kim gelir kim gider bilmem de, "Icardi hala bizimle" diyebilmek biraz olsun nefes alabilme, ayakta kalma sebebi. Soyunma odasının büyük lideri, saha içinin ise tartışmasız yıldızı. Sonradan star olamıyorsun, doğuştan star olabiliyorsun. Icardi de tam olarak bu. Başka bir aura bu, girdabında boğar. Yeni sezon için nasıl kurgu alırsak alalım, ana odağı Icardi olacak. Osimhen'i tutamazsan, o odak daha da yükselecek. Sakatlık yüzünden kayıp yazdığımız bu sezonun şampiyonluk kutlamasında dahi, Icardi'nin o aurasını en şiddetli şekilde hissettik. Vedalar büyük ama elimiz hala güçlü. Mutlaka daha da güçlenecek. Şampiyonlar Ligi ufukta, artık başarının Türkiye Ligi olmadığı günlerdeyiz.