Özür Borcu

Abdul Kader Keita'ya bir özür borcum var, aklıma gelmişken yerine getireyim dedim. Bunu aklıma getiren isim de Lugano oldu, belirtmem lazım. Lugano benim için ikiye ayrılan bir futbolcu. Hırsına, mücadelesine, kalitesine asla lafım yok ve çok da iyi bir stoper. Son Dünya Kupası ortada, Türkiye performansını bir kenara bırakalım. Hırslı futbolcu antipati toplar, rakip taraftar onu hiç sevmez. Lugano da rakiplerce sevilmiyor aslında ama bazı hareketleri de çok fazla göze batmaya başladı ve olmaması gereken şeyler bunlar. Kısacası şunu söyleyeyim, ince ince işliyor. Sen bazı hareketlerinin saha içerisinde farkına bile varmıyorsun. Dün mesela yemesi gereken kırmızı kartı yemedi, şunu da söyleyeyim hakemin karşılıklı kıyımını izledik. Kırmızı görmesi gereken ama görmeyen birçok isim var ama Lugano da en çok göze batanıydı. Bu yüzden de Lugano'ya antipatim büyüyor ama Lugano Türkiye sınırları içerisindeyse Keita da olmalıydı.

Çünkü Keita da ince ince işliyordu. Lugano kadar hırslı değildi ama rakipler tarafından çok büyük antipati beslenen bir futbolcuydu. Hatta son hareketleri benim de antipatimi topluyordu. Üflesen yüzünü tutan ve yerde 40 takla atan bir isimden bahsediyoruz. Bunu Dünya Kupası'nda da yaptı ve Kaka'yı attırdı. Türkiye'de de birkaç kez şahit olduk ama futbol kalitesine asla laf söylemek mümkün değil. Sezon başında iyi ki satıldı dememe rağmen şimdi keşke takımda kalsaydı da yine yüzüne çarpan rüzgarda yerde yuvarlansaydı. Ama o muhteşem çalımlarıyla da taraftara büyük heyecan getirseydi, başka bir isimdi Keita. Galatasaray'ın şu günlerini geçtim, genel olarak Türk futbolunun durumuna bakarak keşke kalsaydın Keita, senden özür diliyorum. Git dediğim ve gidince de iyi ki satıldın dediğim için...