Galatasaray 2-1 Fenerbahçe, Selçuk İnan'a Sahip Olanlar

Geçmiş yıllar, Galatasaray'ın üstün oynayıp ama Fenerbahçe'nin maç sonunda galip geldiği karşılaşmalar. Çok sayıda izledik böyle derbileri. Fatih Terim'in 3. döneminden bu yana değişen dengeler var. Fenerbahçe'ye karşı kurulan oyun üstünlüğünün skora da dönüşebilmesi gibi. Bu maçta ise o iyi oyun yoktu ama tabelaya baktığımızda Galatasaray'ın 2-1'lik galibiyetini görüyoruz.

Galatasaray adına çizilen senaryo, maça tempolu başlayacağı, ilk dakikalarda da bulacağı bir golle futbol olarak rahatlayacağıydı. Tempolu başladı Galatasaray, erken ve rakibin de moralini bozan türden bir gol buldu ama devamlılık ilk yarıda en büyük soru işaretiydi.

1-0 öne geçilmesinin ardından geriye yaslanan ve hata aranan Galatasaray. Maçın temposu düştüğünde ibre Fenerbahçe'ye dönüyor, çünkü orta sahada bir fazlalar. Hatta Kuyt'un da katkısını da es geçemeyiz. Tempo düştü, Fenerbahçe pas oyunu oynar oldu ve sol savunmanın da çökmesiyle maçın 1-1'e gelmesi kaçınılmazdı ama Hasan Ali Kaldırım'ın Türkiye'de attığı ilk golü Galatasaray'a atması, üstelik sadece yürümeye yarayan sağ bacağıyla attığı mükemmel bir gol.

Böyle geri çekilme lüksü yok Galatasaray'ın, takım savunması 4-4-2 düzeninde çok dengesiz. Stoperler top çıkaramıyor, bu durumda orta saha geriye gelip top alayım derken Galatasaray kendi yarı sahasına çok gömülüyor. Fenerbahçe de iyi kapandı ve Galatasaray'ın en etkin tarafı olan forvetlerine pek imkan tanımadı. Maçın da kısır görüntüsü biraz buradan geliyor.

Selçuk İnan gibi bir futbolcuya sahip olmak büyük avantaj tabii. İşler kötü giderken, bir duran top ve skorun 2-1'e gelmesi. Galatasaray adına hayati bir goldü ve 2-1'in ardından bu sefer biraz daha tempo yapmaya çalıştı Galatasaray ama dediğim gibi, 4-4-2 düzeninde temponuz biraz düştüğünde rakibin orta sahada bir fazla olması sizi çok etkileyebiliyor.

Fenerbahçe'nin de sorunları büyük, onlar da oldukça kötüydü. Alex'in ayrılığından bu yana Alex'i ilk defa aradılar diyebilirim. Forvetle orta saha bağlantıları yok, Sow yalnız kalmanın ötesinde, tek başına savaştı, mücadele etti ama ne orta sahayla, ne de kanatlarla bir bağlantısı yoktu. İkinci yarıyla birlikte Galatasaray da daha doğru bir savunma yapınca, sol savunma canlanınca ilk yarıda hareketli olan Kuyt etkisi de ortadan kalktı ve Fenerbahçe hücumları etkisiz, verimsiz kaldı.

Meireles'e çok bağlı bir takım olduğunu düşünüyorum Fenerbahçe'nin. Meireles yoksa maç kazanmaları da bir o kadar zor ve o da belki de en kötü maçlarından birini oynadı.

İlk yarıda sol savunma çöktü dedim ama ikinci yarı da sol kanat bir o kadar etkiliydi. Riera'nın hücuma çıkışlarının geneli oldukça etkili, Amrabat ise belki top ayağında olduğunda değil ama yaptığı presle rakip sağ kanadını oldukça zorladı, bunun yanında Mehmet Topal'ı da o bölgeye doğru sürükledi. Bu da Galatasaray'ın orta sahada aldığı rahat nefese bir diğer örnek.

Beklenen Umut Bulut & Yekta Kurtuluş değişikliğinin ardından da oyun hakimiyeti tamamen Galatasaray'a geçti. Hücumda çok fazla tercih hatası yapıldı ama oyuna hükmeden taraf, topu ayağında tutan, rakibe de organize olma imkanı tanımayan taraf Galatasaray'dı. Selçuk İnan bu anlamda maçın adamı, aynı şekilde Hamit Altıntop da belki skora etki etmedi ama bu maçta çok büyük oynadı.

Çok mu iyi bir maç izledik, hayır. Tempolu, keyifli bir maç mıydı, ona da hayır. Ama öyle bir konum var ki, önemli olan 3 puandı, bu moral çok önemli. Fenerbahçe karşısında kazanmak güzel...