Ezeli Rekabet ? Dostluk

Hamburg Fenerbahçeliler Derneği Başkanı Mustafa Çömlek geçtiğimiz günlerde Galatasaray-Hamburg eşleşmesi için ''Hamburg'ta yaşadığımız için Hamburg'u destekliyoruz. Gönlümüz Hamburg'tan yana. İkinci kez Galatasaray'ın UEFA Kupası'nı alması işimize gelmez. Hamburger SV'nin kazanmasını istiyoruz'' demiş. Galatasaray şu anda Avrupa'da Türkiye'yi temsil eden tek takım. Fakat bazıları durumun önemini idrak edememiş olacak ki sindirim problemleri yaşayarak bu tarz açıklamalarda bulunuyorlar. Benim çevremde de elbette Galatasaray'ın elenmesini isteyen Fenerbahçe'li ve Beşiktaş'lı arkadaşlarım var. Fakat benim arkadaşlarım topluma örnek olacak kişiler değil bir derneğin üyesi gibi.. Amiyane bir tabir olacak ama hani bi deyiş var; imam bişey yaparsa cemaat ne yapar. Bu tarz insanların artık topluma örnek olmaları gerekiyor.

Fanatizm gözümüzü bu kadar mı kör etmiş? Biz Fenerbahçe'nin, Beşiktaş'ın, Trabzonspor'un, Sivasspor'un yanında olsak Avrupa Kupası maçlarında, onlarda bizim yanımızda olsa. Hani kendi içimizde yine çekişsek ama dışarıya karşı elele olsak. Şu ezeli rekabet ebedi dostluk olayı artık gerçek olsa. Şimdi bir açıklama bekliyor gözlerim Fenerbahçe Spor Klubünden. Ezeli rakibimiz ebedi dostumuz Galatasaray'a Hamburg maçında başarılar dileriz diye. Tribün terörünün bitmesi için bu tarz zeytin dalları hepimize lazım artık.

Rakip takım taraftarlarının bir araya gelmesi için illa birinin ölmesi mi gerekiyor? En son Alpaslan Dikmen'in cenazesinde bir araya gelme yaşanmıştı. Şu sıralarda kanser olan bir kardeşimiz için Gamze için yine birlik söz konusu. Bir Fenerbahçe taraftarının cümlesi aynen şu "Gamze sen iyileşte Galatasaray bize 6 tane atsın razıyım" bu yorumu ilk gördüğümde gözlerime inanamadım tekrar tekrar okudum ama gerçekti. Ve içimden helal olsun yahu! dedim.

Kısacası ben statta sadece takımına tezahürat eden taraftarlar görmek istiyorum. Hakeme, federaysona, rakip takıma, ona, buna, şuna küfreden insanlar değil. Gerçek taraftar görmek istiyorum! Ve umutluyumda, daha doğrusu inanmak istiyorum. Bir gün bu cümle sahiden olacak. Ve ebedi rekabet ezeli dostluk gerçekleşecek.