Mondragon'un Boşluğunu Sonunda Doldurduk

Ankaraspor - Galatasaray maçı için yazdığım yazıda Leo Franco için bilerek başlık açmadım. Aslında başlığın kralını o haketti desem yeridir. Mondragon'dan bu yana Orkun Usak'ı gördük, Aykut Erçetin'i gördük ve De Sanctis'i gördük. Bu üç kalecide de gördüğüm ortak özellik bu isimlere asla güvenmemek oldu. Mondragon uzun yıllar Galatasaray'da oynadı ve gösterdiği performansla kalbimizde büyük bir yeri var. Hatta benim için Taffarel mi Mondragon mu deseniz ben Mondi'yi tercih ederim. Leo Franco'da ben bu ışığı gördüm ve kanım bu kaleciye acayip ısındı. Bir kere tecrübesiyle büyük iş başarıyor, hamleleri çok yerinde herşeyden önce kalesinde defans oyuncularına büyük güven veriyor. Geçtiğimiz sezon De Sanctis'in dengesiz performanslarında defansla kuramadığı ilişkinin büyük payı vardı. Ankaraspor maçında Tita'nın pozisyonunda yaptığı bir hamle vardı ki inanılmaz. Topa uzanışı, açıyı kapatması gerçekten kaleci nasıl olur dersini verir gibiydi.

Mondragon'da Galatasaray'a transfer olduğunda 30 yaşındaydı ve senelerce bu takımda oynadı. Leo Franco'da 32 yaşında geldi. Bir futbolcu için yaşlı gibi görünsede kalecilerde tecrübenin büyük önemi var. Bu yüzden 35-36'lı yaşlarda bile üst düzey performanslar göstermeleri mümkün. Hatta bu yaşlarda olan kaleciler çok daha güvenli oluyor. Şu an geçtiğimiz sezon yaşayamadığımız kalede güveni Leo Franco'da yaşıyoruz. Üstelik bu kalecinin arkasına Ufuk Ceylan gibi Türk futbolunun büyük umutlar beslediği bir kaleciyi de transfer ettik. Leo Franco 2-3 sezon daha bu performansı mutlaka sürdürür. Arkasından da formayı Ufuk Ceylan devralır ve Galatasaray kalesinde bayrağı uzun süre taşır.