4-3-3 Günlüğü #1

Bundan böyle genelde oynadığımız maçlardan sonra 4-4-3 Günlüğü adı altında kısa yazılar yazacağım. Rijkaard ve Neeskens, Galatasaray'a geldiğinden bu yana sürekli bahsettiğimiz temel unsurlar 4-3-3 ve Total Futbol'dur. 4-3-3 oynamaya çalıştığımız bir gerçek ama Galatasaray'ın gerçek amacı Total Futbol oynamak mı bunu tartışabiliriz. Oynanan futbola genel olarak baktığımızda pozitif futbol oynanmaya çalışılıyor ve temel felsefe hücum olarak görünüyor. Bu futbol daima göze hoş gelen bir futboldur ve bunun en iyi örneğini Barcelona'da görebiliriz. Barcelona ile alakası olmayan insanlar bile sırf güzel futbol izlemek uğruna bu takımın maçlarını izliyorlar. Bunun aynısını Türkiye'de Galatasaray yapmaya çalışıyor. Ama bu futbolu oynamanın belli sorumlulukları var ve mutlaka zaman verilmesi gerekiyor. Barcelona bugün durduğu noktaya kolay gelmedi ve Rijkaard'ın Barcelona'da ilk sezonunu hatırlarsak neler yaşadığını görebiliriz.

Galatasaray'ın Manisaspor ve Belediye karşılaşmalarında bol miktarda pozisyon bulduğunu ve çoğunu değerlendiremediğini görüyoruz. Bu pozisyonlar golle sonuçlanmayınca takım istemsiz olarak geri çekildi ve rakibin üzerlerine gelmesine imkan tanıdılar. Zaten savunma hattı sıkıntılı olan bir takımın asıl felsefesinden vazgeçip rakip ataklara izin vermesi de son dakikalarda yenen goller ve kaybedilen dört puana yol açtı. Antalyaspor karşılaşmasında ise maçta 3-2 öne geçmemize rağmen Uğur Uçar - Nonda değişikliğini gördük. Rijkaard her kaybedilen puandan sonra öncelikle asla geri çekilmememiz gerektiğini ve felsefemizden şaşmamamız gerektiğini dile getiriyor. Uğur Uçar - Nonda değişikliği ile de çok iyi bir mesaj vermiş oldu. Gerçi Nonda'nın oyuna girmesi Galatasaray'ın hücumlarını baltalayan bir numaralı unsur oldu ama o dakikalarda fazla bir şansımız yok gibi görünüyordu. 3-2 önde olan bir takımın rakibin üzerlerine geleceğini düşünerek hücum gücünü arttırması ve oyunu rakip sahaya yıkması çok önemli bir hamleydi. Zaten sonrasında gelen değişiklerle Galatasaray yeniden orta sahasını güçlendirdi ve defansif olarak çok iyi demesek bile diğer maçlarda kaybedilen maçlara baktığımızda biraz daha iyiydi.

Ayrıca Servet ve Hakan Balta ile asla oyun kurulamayacağının farkına bu maçta bir kere daha vardık. 4-3-3 sisteminde mutlaka defansta iyi top yapan futbolculara ihtiyaç var. Hatta bazı durumlarda bir futbolcunun bile yetmediğini görüyoruz. Servet Çetin ve Hakan Balta'nın kullandığı her top alakasız yerlere gitti. Bu da maçın bir bölümünde Galatasaray'ın oyuna hakim olamamasına yol açtı. Caner Erkin'i de mesela defansif olarak eleştiriyoruz ama onun kullandığı uzun ve kısa toplara baktığımızda ne kadar faydalı olduğunu görüyoruz. Orta saha uyumuna baktığımızda oyunun iki yönünü oynayabilen bir Mustafa Sarp'ın yokluğunu fazlasıyla aradık. Mustafa Sarp'ta olmayınca Mehmet Topal defanstan başka bir işe karışmadı. Barış Özbek'te aynı şekilde bu top kullanma olayında çok zayıf kaldı. Son olarak 4-3-3'ün ideal forvetinin Baros olduğunu ama onun yokluğunda Kewell'ın da oynamasının hiç de kötü olmadığını belirtebiliriz. Kewell, Keita, Arda ve Elano'nun aynı anda sahada olması hücum anlamında bir çok varyasyonu beraberinde getiriyor. Sonuç olarak her hafta bu 4-3-3 dediğimiz olaya daha çok alışıyoruz. Elano'nun yeniden orta sahaya geçmesi ile beklenen hücum katkısı alınmaya başladı. Ama benim Rijkaard'dan beklediğim bir orta saha hamlesi daha var...