Sanırım sözün bittiği yere geldik. Bizi bu noktaya getiren ise Jose'nin 2. Şampiyonlar Ligi zaferinden öte Van Gaal'in, Mourinho ile tekrar çalışırmısınız sorusu üzerine dediği ''sanırım bu saatten sonra ancak ben onun yardımcısı olabilirim'' sözüdür. Mourinho'yu eleştiririz, antipatik buluruz, itici buluruz falan. Hepsi bir bakıma doğrudur ama hiçbiri şu an bu adamın Dünya'nın en büyük teknik adamı olduğu gerçeğini değiştirmez.Kolay değil gerçekten. Sen Porto'ya sırasıyla UEFA ve Şampiyonlar Ligi'ni kazandır, gel Chelsea'ye yıllar aradan sonra şampiyonluklar kazandır, oradan Inter'e geç ve yıllardır hayalini kurdukları Şampiyonlar Ligi'ni kazan.
Jose Mourinho kısaca bu. Adamın alnına doğarken öncelikle karizma, sonrasında ise başarı yazılmış. Ayrıca maçın bitmesine yakın Van Gaal'in yanına gidip, saygısını göstermesini de es geçmemek lazım. Mourinho ne kadar antipatik olursa olsun asla nereden geldiğini unutmayan bir teknik adam. Buradan Van Gaal'e de büyük saygılar. Dünya'nın en büyük teknik adamlarından birisi olduğunu şu sıfır egosuyla bizlere göstermiş oldu.
Maç sonunda ise Jose'nin tavırlarına baktığımızda artık Inter kariyerini bitirmesinin yanında, onun önceliğinin Şampiyonlar Ligi'ni kazanmaktan çok Barcelona'yı elemek olduğunu anladım. Çünkü yine sevindi falan ama olayı çok soğukkanlı karşıladı. Inter bu kupaya ne kadar açsa, Mourinho'da o kadar doygunluk olduğunu söyleyebilirim.
Kıscası yaş 70, iş bitmiş diyelim. Jose, bizlere Dünya'nın en büyüğü olduğunu kanıtlamanın yanında artık tescilledi. Şimdi önünde büyük ihtimalle Real Madrid serüveni olacak ve biz tabii ki bu adamın izinden yürümeye devam edeceğiz.
önce real madridle yine şampiyonlar ligi şampiyonluğu, ardından da portekizle avrupa&dünya kupaları şampiyonluğu için yarışacağını tahmin ediyorum ben de.
YanıtlaSilsevincini çılgınca göstermemesi van gaal' e olan saygısından olabilir bence..
YanıtlaSilBen bu adamin Real Madrid'de bugune kadar geldigi yolda yasadigi mutlulugu yakalayamayacagini dusunuyorum. Bu adam "sifirdan" bir Porto ile UEFA kazandi, sonra gitti CL kazandi. Ingiltere'de Chelsea'yi sampiyon yapti, Inter'e yarim yuzyildir hasret oldugu CL'yi getirdi. Yani bu adamin onunde hep kendisini "yaristiracagi" bir hedef oldu bugune dek, cunku "En buyuk olmak degil, o en buyukleri devirmektir gercek haz." tipki Barcelona'yi elediginde yasadigi haz gibi.
YanıtlaSilReal Madrid'de boyle birsey olmayacak. O muhtesem kadroya 2-3 takviye yapar seneye gider o CL'yi yine kaldirir, ama asla tad almaz. Cunku zaten o kadrodan beklenen bundan asagi birsey olmayacaktir, bu da Mourinho icin kendini asmak degil olsa olsa "Yapmasi gerekeni yapmak" olacaktir ki, sozumona hadise bu noktaya geldiginde olacak olani ornekle Chelsea'da izledik: Abramovich beklentileri yuksek tutar, Mourinho sikilir ve birakir.
Ona zevk veren imkanli degil, imkansiz olani basarmaktir. Barcelona macindan sonra dedigi "CL'yi kazanmak onlar icin bir takinti ve gurur meselesi idi, bizim icin ise bir ruya" tumcesi onun meslege bakisini gayet guzel izah etmekte.