Efsane Olabilecekken, Rol Oyuncusu Olmak

Bugünkü konumuz Tracy McGrady ya da artık isminden çok kullandığımız lakabı ile T-Mac. Başlıkta nelerden bahsedeceğimiz az-çok belli oluyor aslında. Bu kadar yüksek beklentiler olan bir adamı, sakatlıkların ne hale getirdiğini konuşacağız.

1997 draftında henüz lise öğrencisiyken, Toronto tarafından 9. sıradan seçilerek Nba' e adımını attı T-Mac. İlk başta işler pek istediği gibi gitmedi. Koç ile yaşadığı sorunlar, takımın berbat performansı, istediği süreleri alamaması derken neredeyse bir yıldızı kaybedecekti parkeler. Ancak bu yeteneğin kaybolması kabullenilemezdi.

Basketbol hayatının en önemli anlarından biri, sorunlar yaşadığı koçun kovulup yerine çok sevdiği asistan koçun gelmesi olmuştur sanırım. Yeni koçu onun herşşeyiyle özel olarak ilgilendi ve bir yıldız olması için elinden geleni yaptı. T-Mac de bu çabaların hakkını verdi ve yeteneğini çok iyi kullanarak, Nba' in en önemli oyuncularından biri olmayı başardı.

Ne yazık ki son yıllarda işler hiç de istediği gibi gitmedi. Önce yapıştırılan ''looser'' damgası. Ardından gelen büyük sakatlıklar basketbol hayatını bitme noktasına getirdi. Belki de Nba' in en büyüğü olabilir denilirken bugünlerde kendine bir Nba takımında yer bulmaya ve herhangi bir takımda rol oyuncusu olmaya çalışması berbat bir duygu olsa gerek T-Mac için. Ne diyelim; bundan sonra sakatlık görmez umarım. Her ne kadar bu yazdığıma kendim de inanmasam da...

T-Mac için işler bir dönem harika gitti. Birçok yıldızın imreneceği bireysel başarılar kazandı. 7 kez all-stara seçilip iki defa Nba Sayı Kralı oldu. Yıllar sonra bile unutulmayacak efsane performanslar sergiledi. Bunların en önemlisini de hala videolarını izlerken büyük zevk aldığım San Antonio maçının son 35 saniyesinde gerçekleştirdi. ''35 saniyede 13 sayı'' Hala yazarken bir yanlışlık olmasın diye kontrol ediyorum. Cidden akıl almaz bir performans.