Baros Olmak Böyle Birşey / Galatasaray 3-1 İstanbul BŞB

Alttan Ezel müziği çalsa da Ramiz Dayı misali Baros olmak böyle birşey desem. Gerçekten çok farklı bir futbolcu, Türkiye açısından da fazlasıyla lüks. Kariyeri muhteşem, Avrupa Şampiyonası'nda gol krallığından tutun, Liverpool ile kazanılan Şampiyonlar Ligi'ne kadar harika bir cv var, sonrasında yaşanan bir düşüş ama bugünlerde onca sakatlığa rağmen harika bir performans. Alternatifsizliği büyük bir sorun ama Baros'un da alternatifi yaratmak gerçekten zor. Bucaspor maçında gösterdiği performansa baktığımda pozisyona girmekten uzak bir yapısı vardı ama aynı oranda takımın hücum gücü de oldukça düşüktü. İstanbul BŞB karşısında ise takımın hücum yapmak istemesi, son yıllarda görmediğimiz sağ & sol beklerin hücumlarda uyumu, yakalanan tempo derken aynı oranda Baros'un da çıkışını gördük. Belki maçın büyük bölümünde Misimovic etkisizdi ve hücumları nokta paslarıyla organize etmesini beklediğimiz bir futbolcudan yoksunduk ama Baros o görevi de üstlendi. Koşuları, pozisyon bilgisi, rakip savunma karşısında yıpratıcılığı, orta sahaya kadar gelerek pas organizasyonlarına katılması ve arkadaşlarına boş alanlar yaratmasına kadar kusursuz bir resital izledik. Attığı üçüncü gol ise maçın imzası olmuştur, üzerine fazla konuşmamak gerek. Bana sorarsanızda Baros ligimizin açık ara, rakipsiz en iyi forvetidir.

Lorik Cana'yı Yaşamak

Gerçekten çok güzel bir duygu, böylesine bir futbolcuya sahip olupta onu kullanmamak çok büyük bir lüks olmalı. Barcelona, Real Madrid falan olupta Cana'yı oynatmazsın bunu anlarım ama orta saha hattı yüzünden aylardır kıvranıyorken, Cana'yı yabancı kontenjanını bahane edip kullanmamak çok büyük bir yanlıştır. Benim haftalardır temel felsefem belliydi, gerekiyorsa Kewell yedek otursun ve Aydın Yılmaz oynasın ama Cana'ya yer açılsın. Nitekim Rijkaard bunu uyguladı ve Cana'lı Galatasaray'ın farkını görmüş olduk. Cana, agresif, lider ve tam bir takım oyuncusu. Ayrıca pas kabiliyeti ve saha görüşü de mevcut orta saha rotasyonumuza oranla oldukça iyi durumda. Bucaspor maçının son 10 dakikasında oyuna girdiğinde farkını ortaya koymuştu, takım bir anda sertleşmiş ve aradığı kontralara çıkmaya başlamıştı. Oysa maç boyunca bitse de gitsek dediğimizi biliyorum. İstanbul BŞB karşısında ise maçın başından, sonuna kadar agresiflik düzeyimiz, mücadele gücümüz oldukça yüksekti ve daha önemlisi Ayhan Akman'ın da futbolundaki yukarıya çıkışı gördük. Daha haddini bilen, sadece işini yapan bir Ayhan Akman izlediysek bu da biraz Cana'nın sayesinde. Ama Cana'nın bu agresif futbolu her maç sarı kart yeme potansiyelini de beraberinde getiriyor ve ülkemizde böyle futbolcuları pek sevmezler, Lugano'dan biliyoruz. Bu durumda da Cana'yı 90 dakika kaç maç kullanabiliriz merak ediyorum, nitekim yerine Mustafa Sarp girdiğinde takımın bozulan dengesi ortada.

Serkan Kurtuluş ve Insua {Beklerin Hücuma Çıktığını Görmek}

Önce Serkan Kurtuluş'la başlamak lazım. 3 yıldır bu anı bekliyoruz, Serkan Kurtuluş'un patlama yapacağı günü. Sanırım o patlama bu sezon gerçekleşmeye başladı. Sabri Sarıoğlu'nun yokluğunda sağ bek kim oynayacak diye ölüp bitiyorduk, bu yüzden güzel bir cevap almamız çok olumlu oldu. Maçta gerçekleşen penaltıyı da hesaba katarsak, iki tane asisti var, son derece kontrollü hücuma çıkıyor ve savunmada asla açık vermiyor. Ayrıca gençliğinin de kattığı büyük bir enerjisi var. En kritik bölgelerden birinde iyi bir alternatif yaratmak önümüzdeki haftalar açısından olumlu bir gelişme. Aynı şekilde Insua, son üç haftadır bizlere mükemmel bir resital sunuyor. Şunu söyleyeyim, Hakan Balta'nın sol bek olarak 3 yılına bedeldir bu 3 haftalık performans. Hakan Balta'da belki iyi bir stoper yaratılacak {Servet'in bu formundan sonra onu da kesmesi artık zor} ama bek anlamında bu sistemde yetersiz. Çünkü hücuma çıkışları çok büyük bir sorun. Insua da çok hücumcu bir bek izlenimi vermesede, tekniği yüksek ve ileri çıktığında tehlike yaratıyor. Durum böyle olunca da bekleri iyi çalışan Galatasaray, kanatları oldukça iyi kullanmaya başladı. Üstelik Pino ve Aydın Yılmaz'ın maç boyunca çok iyi durumda olmamasına rağmen. Arda döndüğünde Insua'nın onunla uyumunu tekrar izlemek lazım.

20 Dakikada Misimovic

Misimovic henüz ısınma turlarını atıyor, Insua'nın aksine o hala kendi potansiyelini gösterebilmiş değil ama maçın son 20 dakikasında iyi sinyaller verdi. Baros'un da oyundan çıkıp yerine Barış Özbek'in girmesiyle beraber takımın hücumda neler yapacağı, rakip sahada nasıl kalacağı önemli bir soruydu ama Misimovic'in basit futbolu bizi hücumda tuttu ve pozisyonlara soktu. Misimovic biraz daha rakip sahaya yaklaştığında daha verimli oluyor, bu yüzden kendisine sorumluluk vermek lazım. Son 20 dakikada yarattığı pas organizasyonları, kendini pozisyonun içerisine sokması ve en önemlisi takımda hücumda tutup, rahatlatması çok önemliydi. Durum böyle olunca da İstanbul BŞB fazla risk alamadı, takım halinde hücumu düşünemedi. Çünkü biraz risk aldıklarında Galatasaray fazlasıyla açık alan bulmaya başladı ve Pino & Kewell'ın futbollarıda bir üst seviyeye ulaştı.

Benim anlamadığım olay ise eğer Baros sakatlanmasaydı Rijkaard böyle bir değişikliğe gider miydi? Barış Özbek orjini defansif orta saha olan bir isim ama sağ kanatta da oynayabilme özelliği olduğundan onu sağ kanatta da kullanabiliyoruz. Değişiklikten sonra da Kewell santrafora geçti ve Barış sağ kanattaydı. Ama Misimovic sorumluluk almasa bu değişikliğin acısını fena yaşardık diyorum. Çünkü sistemden ödün vermem diyerek, takım gerideyken bile çift santrafora dönmeyen Rijkaard, Türkiye'de kaldığı bir zamandan sonra skoru tutmak adına forvet çıkarıp, savunmaya yönelik bir futbolcu oyuna alabiliyor ve bunu faturasını da ödediğimiz maçlar oldu. Benim düşüncem Baros çıktığında yerine Elano'nun girmesiydi ama Rijkaard böyle bir tercihte bulundu. Gerçi Elano'nun da yüz ifadesine baktığımızda oyuna girse vereceği katkı ne derecede olurdu bilemiyorum. Kısacası 4 maç üst üste kazanmak, kazanma alışkanlığını edinmek ve özgüveni toparlamak güzel. Haftaya Karabük deplasmanından çıkacak bir üç puan bizleri çok farklı noktalara getirebilir ama Baros'un o maçta oynamayacak olması beni şimdiden kara kara düşündürüyor.

GALATASARAY: 3 - İSTANBUL BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESPOR: 1

Stat: Ali Sami Yen

Hakemler: Bülent Yıldırım, Serkan Ok, İsmail Şencan

Galatasaray: Ufuk, Serkan, Neill, Servet, Insua, Ayhan, Cana (Dk. 60 Kewell), Pino, Misimovic, Aydın (Dk. 60 Mustafa), Baros (Dk. 73 Barış)

İstanbul Büyükşehir Belediyespor: Hasagic, Rızvan (Dk. 61 Kus), Can, Metin, Ekrem, Holmen (Dk. 61 Tevfik), Mahmut, Gökhan Süzen, İbrahim Akın, İskender (Dk. 74 Efe), Tum
Goller: Dk. 5, 13 (Penaltıdan) ve 41 Baros (Galatasaray), Dk. 66 Tum (İstanbul Büyükşehir Belediyespor)

Sarı kartlar: Dk. 12 Rızvan, Dk. 58 Ekrem, Dk. 58 Metin, Dk. 82 İbrahim Akın (İstanbul Büyükşehir Belediyespor), Dk. 19 Cana, Dk. 58 Pino, Dk. 65 Ayhan, Dk. 81 Barış, Dk. 90 Serkan (Galatasaray)