O da Geldi Geçti / Uğur Uçar

87 jenerasyonunun önemi malum. Galatasaray'ın ve Türk futbolunun yakaladığı en güzel, geleceği parlak jenerasyonlarından birisi olmuştu ama o jenerasyondan bize kalan tek futbolcu Arda Turan ve hala kadroda olduğu için Aydın Yılmaz. Onun dışındaki futbolcular takımdan ayrıldılar. Kimisi hala Süper Lig'de, kimi Bank Asya'da, kimi ise daha alt liglerde adını bile bilmediğimiz dağlarda. Altyapımız güçlü, potansiyeli yüksek futbolcular da çıkarıyor ama bizim öncelikle doğru bir sistem kurup, artık şu büyük madeni kullanmamız gerekiyor. Uğur Uçar da 87 jenerasyonundan son kayıp oldu, kendisi sezon başında Ankaragücü'ne bonservisi ile birlikte satıldı. Aslında sezon başında teklif alan bütün futbolcularımız satıldı diyebilirim. Emre Güngör de aynı şekilde, Uğur Uçar da, Mehmet Topal da, Keita da. Transfer yapmak için belli bir ücreti yakalamak hevesi Uğur Uçar'dan da vazgeçmemize yol açtı ve onun bugün bıraktığı boşluğu Ali Turan doldurmaya çalışıyor dersem sanırım acımız daha da büyüyecek.

Uğur Uçar'ın ilk olarak Fatih Terim döneminde A takımda oynatıldığını hatırlıyorum. Fatih Terim'in ikinci dönemini eleştirebilir, yerden yere vurabiliriz ama bu 87 jenerasyonunun tohumları da o zamanlarda atılmıştı. Sonraki sezonda ise Gerets, Uğur Uçar ve Ferhat Öztorun'a fazlasıyla şans verdi ve bir sonraki sezonda da Uğur Uçar, Kayserispor'a kiralanarak futbolunu geliştirme açısından önemli bir aşama kaydedildi. Çünkü Ertuğrul Sağlam, Uğur Uçar'a fazlasıyla şans verdi, ondan yararlandı ve futbolcu takıma geri döndüğünde artık forma garantisini almış olacaktı. Üstelik Sabri Sarıoğlu'na rağmen. Kalli'nin vazgeçilmezlerinden birisi olmayı başarmıştı, çok da iyi bir gelişim gösteriyordu ama Konya deplasmanındaki o sakatlık Uğur Uçar'ın bütün futbol kaderinin en baştan yazılmasına sebep oldu. Öyle bir sahada, o ortamda maçı oynatmak büyük bir kumardı ve biz bu kumarı geleceğimiz olan Uğur Uçar'ı kaybederek ağır ödedik. Ayrıca Leverkusen deplasmanında da dinlenmemiş, yorgun takımımızın sahada yürüyeck hali bile kalmamıştı.

Uğur Uçar tam bir yıl sahalardan uzak kaldı. Tedavi süreci çok uzun sürdü ve futboldan uzak kaldıkça da Uğur Uçar'ın yetenekleri körelmeye başladı. Ancak 2008/2009 sezonunun sonlarına doğru takımla çalışmaya başladı ve ligin son maçında sonradan oyuna girerek ben geri döndüm mesajını verebildi. Rijkaard'ın ise Uğur Uçar açısından büyük bir şans olduğunu düşünüyordum. Geçmişe baktığımızda genç futbolcuların gelişiminde büyük rol oynadığı için Uğur Uçar gibi bir potansiyel açısından da büyük bir kazanç olabilirdi. Hatta sezonun başlarında da Uğur Uçar'ı sol bek gibi de izlemeye başladık, sağ bek oynayabilmesinin yanında sol tarafta da oynayabiliyor olması onun büyük bir artısı olacaktı. Mesela Milli Takım'da bunu Sabri için denediklerinde başarı gelmedi ama Uğur Uçar, sol tarafta oynayabilecek potansiyeli sergiliyordu. Ama Sabri'nin hızla ilerleyişi ve bunun yanında yaşadığı büyük sakatlık Uğur Uçar üzerindeki beklentileri çok arttırdı ve o bunu karşıyalamadı. Sonunda da gözden çıkarıldı ve bugün Ankaragücü semalarında forma şansı arıyor.

Uğur Uçar'ın lakabı küçük kaptandı, herkes günün birinde Galatasaray'ın kaptanı olacağını düşünüyordu. Umarım ilerleyen yıllarda yollar tekrar kesişir ve bu gerçekleşir. O sakatlık süreci olmasaydı bugün belki de Uğur Uçar için çok farklı şeyler konuşuyor olurduk ama futbolda bunlar var ve futbolcunun büyük şansı böyle bir sakatlığı çok gençken yaşaması oldu. Önünde hala uzun yıllar var ve kendisini kanıtlaması açısından şansı büyük. Ankaragücü'nün doğru bir tercih olup olmadığı tartışılır ama Uğur Uçar'ın önemli olan düzenli forma giymedi ve sakatlıktan sonra girindiği ruh halinden kurtulmasıdır.