Bir Hanedanlık Daha Bitti

Benim için üç hanedan teknik adam vardır. Birincisi Cruyff. Öyle şeyler yaptı ki, bugün Barcelona gibi büyük bir futbol imparatorluğundan, Dünya tarihinin en kudretli sistemlerinden biri oluştu. Uzun zamandır teknik adamlık yapmaması farklı bir konu, sonuçta hala Barcelona'nın ruhani lideri ve beyin takımının başındaki adam o.

İkincisi Alex Ferguson. 1986'dan bu yana Manchester United'in başında ve antrenörlük hayatına da devam etmek istediği sürece orada kalacak. O da jenerasyonların adamı, her dönemde Dünya tarihinin çok önemli jenerasyonlarını Manchester United'de kurmayı başardı ve bu sayede de başarı çarkı her daim dönmeye devam etti.

Üçüncüsü ise Jerry Sloan. Onun yukarıdaki ikili gibi müthiş başarıları yok, mesela 23 yıllık Utah Jazz döneminde bir tane bile NBA şampiyonluğu göremedi. En iyi dönemlerinde Bulls ve Jordan'a toslamış olması şanssızlığı ama bütün bunlar Sloan'ın kendi başına büyük bir hanedanlık yarattığı gerçeğini değiştirmez. Bir takımın başında en uzun süre kalan antrenöründen bahsediyoruz, öyle ya da böyle Utah Jazz da bu açıdan istikrarın kitabını yazdı.

Ama her hanedanlığın bir sonu oluyor, keşke böyle bir son olmasaydı ama oldu. Sloan için Utah Jazz'da kaldım diyen Deron Williams'ın ''Sloan varsa ben yokum'' ultimatomu Sloan'ın prensip mekanizmasını harekete geçirdi ve Sloan istifasını verdi. Bundan sonra ne yapar, eder bilemem ama bu durumdan Utah'ın kazançlı çıkacağını zannetmem. Tek başına Deron, bu takımı play-off dan ileri götürmeyecektir. Gerçi Sloan kalsa da belki de birşey değişmeyecekti, Sloan'ın uyguladığı metodlar çok eskide kaldı gibisinden de eleştiriler geliyordu ama hanedanlığın böyle bitiyor olması da güzel bir durum değil.

Malone ve Stockhon gibi iki efsanenin başında durmuş bir ismin, Deron'a söz geçirememesi, günümüz NBA'inin geldiği noktayı gösteriyor.

Deron'un üzerine de bir çizik attım, koskoca Sloan'ın ağlamasını görünce...