Dozunu Kaçırmış Ego, Antipati Getirir

Dozunda ego iyidir. Başarıya giden yolda sana yardımcı olur, senin sürekli gelişmeni sağlar. Dediğim gibi dozunda olursa. Bu doz kaçtığında iş antipatiye bürünür ve bu antipati de iyi birşey değildir.

Tolunay Kafkas da bu antipati yolunda önemli adımlar atıyor. Sporun temelinde saygı yatar. Her ne olursa olsun rakibinize saygı duymalısınız, size oranla ne kadar güçsüz olursa olsunlar. Oluyor yani, çok ilginç ve sürpriz skorları futbol hayatı boyunca gördük, görmeye de devam edeceğiz. Biz Galatasaraylılar Tromso ve Karpaty facialarını son 10 yılda yaşadık ama bu faciaların ardından da kendi teknik direktörümüzü hiç konuşmadık. Oysa Legia Varşova hezimetinin arkasından Tolunay Kafkas adına destanlar yazma isteği içimde doğuyor, çünkü egonun kurbanı oldu.

Tur öncesinde de, ilk maç sonrasında da, ikinci maç öncesinde ve sonradında da dedikleri aynı. Biz rakipten daha iyiyiz, onları elememiz gerekiyor, rakibin bizi elese bile birşey yapamaz, biz buyuz, biz şuyuz, rakip ise böyle mesajları. Bu tip söylemleri konuşuyorsan senden realite bekleriz, yani bu turu rahatlıkla geçmeni. Ama futbol olarakta sınıfta kalan, geçtiğimiz sezonu mumla aratan bir Gaziantepspor var.

İlerleyen dönemde elbette daha iyi olabilirler, kadrolarının kalitesi de bizlere bunu öngörüyor ve Tolunay Kafkas'ın da çok iyi hoca olduğunu düşünüyorum. Severim yani kendisini ama bu egosal hareketler bayağı puan kaybettirdi, antipatik adımlar attırdı. Fatih Terim olmak, Mustafa Denizli olabilmek başka birşey yani. Bu genç teknik adamlar ilerleyen zamanlarda birşeyler yapabilme düşüncesindeyse biraz daha sağlam duruş göstermek zorundalar.