Avrupa'nın Yükselen Değeri: S. L. Benfica

Hemen bazı aklıevveller "Zaten Benfica yüksek bir değerdir, ne yükselmesi!" diye atılacaklardır ama bahsedecekleri çok uzun seneler önce yaşanmış, birtakım başarılardan ibaret kalacaktır. Benfica 2010-11 sezonunda Şampiyonlar Ligi'ne, Portekizin de 3 büyük takımı olduğunu varsayarsak (ki sen bu satırları okuyan güzel insan, onları, benden daha çabuk ve statlarına varana kadar hızlıca sayabilirsin) tam 4 sezon sonra katılabildi. 1993-2004 arasındaki ekonomik krizi ve 8 sene şampiyon olamamalarını, tam da o sırada en büyük rakiplerinin tarihinin en büyük başarılarına ve en büyük transferlerine ve en büyük yatırımlarına imza attıklarını; hatta neredeyse Portekiz'in en büyüğü sayıldıklarını varsayarsak bence yeniden "yükselen değer" dememizde bir sakınca yok.

Benfica bildiğiniz gibi Şampiyonlar Ligi'nde çeyrek finale kadar geldi, ki bu çok büyük başarı; ama benim inandığım ise şudur: Benfica, bu sezon için kıyaslarsak Chelsea'den çok çok daha iyi futbol oynuyor ve turu geçecek. Manchester'ı eleyen de biraz Benfica'ydı aslında. ("Manchester" derken, Cityliler biraz kızacak sanırım ama onların ilk akla gelen olabilmesi için bir-iki şeyhin daha katkı yapması ve en azından 20 senelik istikrar lazım.) Chelsea'nin tek futbol oynayan adamı ise Benfica'dan satın aldıkları David Luiz. Şu dünyada iki senedir her anını severek takip ettiğim bir Galler takımı olan Swansea A.F.C var, bir de S. L. Benfica. Aslında kişisel olarak Pablo Aimar sevgisinden başladı Benfica'yı takip etmem bir 4 yıl kadar önce, ama her an gözümün önünde büyüdüler sanki. O yüzden onları da, bir dönem Valencia'yı azılı bir şekilde takip ettiğim gibi izliyorum. Bu başarının sırları ne tabii onu da açmak lazım:

Öncelikle iyi bir finansal yapısı var Benfica'nın. Stadı en büyük, ortalama seyircisi en fazla olan takım. (Bu bile aslında, neredeyse 40 senedir pek bir başarısı bulunmayan takımın büyüklüğünü gösteriyor.) Sonra oyuncu satım alım işlerinde Porto'yu bile geride bıraktılar 3-4 sezon içinde. Angel Di Maria, Ramires, David Luiz Avrupa'nın en büyük takımlarına, hayli iyi paralarla gönderildi. Yerlerine de nispeten ucuza Gaitan, Nolito, Witsel ve Garay gibi gidenlerin özelliklerine tıpatıp benzeyen oyuncular alındı ve neredeyse eksiklikleri hiç hissedilmedi. (Eğer geçen sezon Porto'nun açık araya yaptığını söyleyecek ve "Nereye hissedilmedi olm?" diye soracak olursanız, o sezonun çok ekstrem bir sezon olduğunu ve bu sezona bakmanızın gerektiğini söyleyebilirim size.) Hakeza, daha önceki sezonlarda transfer edilen Avrupa'nın Eski En İyi Oyuncuları'ndan Saviola ve Aimar hücum hattını oluştururken; Real Madrid altyapsından yetişmiş Javi Garcia (ki Real Madrid alt yapısı şimdilerde kötü gibi gösterilse de çok iyi bir alt yapıdır) defansif orta saha oyuncusu boşluğunu doldurdu. Zaten elde Maxi gibi dünyanın en iyi 5 sağ bekinden biri var -zaman zaman acemice hatalar yapmasına rağmen-; bunlara sakatlanmaz ise kalitesi hiçbir zaman tartışılmayacak iki oyuncu yani sonvuruşuçoksertvemükemmeleyakın Cardozo ile kaptandefans Luisao da eklenince tadından ve seyrinden yenmeyen bir takım ortaya çıkıyor.

Diğer bir özellik de istikrar. 2009'dan beri aynı teknik direktörle çalışıyorlar, ki bu da Benfica gibi sabırsız büyük takımların çok fazla yapabileceği bir şey değil. Futbol Şube Sorumlusu gibi bir şey olan bir dönemin çok usta oyuncusu Rui Costa'nın da bu başarılarda büyük payı var. İstikrar demişken Aimar ve Saviola gibi Avrupa'nın yetenekli ama istikrarsız veya çabuk sakatlanan oyuncuları artık sakatlanmıyor ve istikrarlı bir şekilde oynuyorlar. Hatta Aimar takımın ikinci kaptanı! Portekizin genel olarak yumuşak bir oyun tarzı olması değil artık benim bahanem: İyi bir sağlık ekibinin olması ve belli bir yaşa erişince gelen olgunluk, akıllanma. Gerçi bu sezon bazında konuşursak Saviola için işler pek de iyi gitmiyor. Sözleşmesini en iyi arkadaşından daha önce uzatmasına ve yine ondan iki yaş daha küçük olmasına rağmen altyapıdan üzerine takım kurulabilecek bir isim, Nelson Oliviera geliyor. Rodrigo ile birlikte Benfica'nın ileri ikilisini oluşturabilecek kalitede. Özellikle son Beira-Mar maçını izler, hadi tamımını izlemeyi geçtim özetini bile izlerseniz yaptıklarını, şu arkadan yeni nesil forvet çıkmayan ve "Sahi bir dönem 'santarfor' denen bir şey vardı, ne oldu onlara?" diye hayıflandığımız dönemde, sizi yeniden santraforların var olduğuna inandırabilecek yetenekte bir genç kendisi.

Burada bahsetmediğimiz takımın gelecekleri olacak Miranda ve eksikliği hissedilen, Emerson'la kalmaması gerektiğini düşündüğüm Fransız sol bek Carole; özellikle Türkie Futbol Ligi'ne çok uyabileceklerini sandığım Carlos Martins ve Ruben Amorim, büyük umutlarla alnınan Alan Kardec, Jara, Mora; klasik evimiözlerimbenbrezilyalıları'ndan Airton, Menezes ve Bastos ile Beşiktaş'tan tanıdığımız Sidnei de Benfica'nın satsa ederi çok ama geleceklerine hala umutla bakılan/bakılabilen kiralık oyuncuları.

Özü sözü şudur ki Benfica bu sene olmazsa seneye, o da olmazsa öbür seneye Şampiyonlar Ligi'nde yarı finali görür, yazın bir yere. He, yarı final oynayamasa ne mi olur? Hiçbir şey. Sadece güzel oyun oynayarak gönüllerin şampiyonu, ve bizim gibi kadirşinas insanların gözünde en güzel yerde kalmaya devam ederler.

Can Çetin