İskoç Murray'nin İngiliz Murray'ye Dönüşmesi

Çok değil, daha bundan birkaç hafta evvel Wimbledon finalini izlemiştik. Finalde Roger Federer, Andy Murray'yi mağlup ederek hanesine bir Grand Slam şampiyonluğu daha katmayı başarmıştı. Finalde de ikinci olmasın ardından döktüğü göz yaşlarıyla başta rakibi Federer olmak üzere hepimizin içini acıttı. Aynı ikili bu kez de 2012 Londra Olimpiyatları finalinde karşı karşıya geldiler. Yarı finaller oynanırken ben Federer'in finale çıktığını öğrenip, keşke karşısına Murray gelse de Wimbledon'da akıttığı göz yaşlarının acısını olimpiyat altınıyla çıkarabilse demiştim. Hem de bunu koyu bir Federer taraftarı olarak dedim. Çok içten dilemişim sanırım ki tam da düşündüğüm gibi oldu. Finalde Federer'in rakibi Murray oldu ve çok net bir oyunla 3-0 galip gelmeyi başardı. İster Murray çok iyi oynadı ve Federer'i ezdi ye düşünelim, ister Federer kazanmayı istemediği için bu kadar dağınık oynadı diyelim, Murray'nin hakkını yemek olmaz. Bu hem sporun ruhuna aykırı hem de akla fikre. Çünkü dün yalnızca iyi oyun değil şans bile Andy'nin yanındaydı. Murray, dün olimpiyat altınını Büyük Britanya adına boynuna takınca, yıllardır süregelen ve her Wimbledon'da da raketin önüne sürülen İskoç oluşu artık bir son bulacaktır. İskoç Andy, bu galibiyetle ve madalyayla artık İngiliz Andy olur.

Serap