Takım sporlarında Olimpiyatlara kalmak dahi çok büyük bir rüya. Önce bunu başardık, sonrasında ise gruptan çıkmak ve ilerlemek adına büyük heyecan yaşadık. Zor bir gruba düştük kadınlar voleybolda ve bu zor gruptan çıkmamız durumunda önce kendimizi yarı finale atmak, devamında da madalya umudu beraberinde gelecekti ama olmadı. İlk maçta Brezilya karşısında alınan 3-2'lik mağlubiyet mesela, son Olimpiyat şampiyonuna karşı kazanmak müthiş olabilirdi.Devamında bizim gruptan çıkma şansını ateşe attığımız maç olan Çin maçı, 3-0'lık mağlubiyet bizi bu noktaya getirendi aslında. Sırbistan karşısındaki 3-0'lık sonuç, Güney Kore karşısında alınan 3-2'lik galibiyetler derken umutlar büyüdü ama öyle bir grup ki bu, dengeler çok çabuk değişiyor. Güney Kore'nin Brezilya'yı yenmesi tüm dengeleri değiştirdi derken, Güney Kore karşısında 2 puan alabilmek şansımızı zora atmıştı ve dün de ABD karşısında ilk seti sonuna kadar getirip kazanamamak maçta da bizi dağıttı ve 3-0 yenilerek oyunlara veda ettik.
Teşekkür ediyorum Filenin Sultanlarına, dediğim gibi Olimpiyatlara katılmak bile büyük rüyaydı takım sporlarında. Ayrıca bizlere müthiş heyecan yaşattılar ama oyunlar boyunca potansiyeli gösterip, bu potansiyeli istikrara dönüştürmeden, kopuk kopuk yaşamak bizim şansımızı ateşe atan şey oldu. Neslihan Darnel'i çok aradık mesela, onun çok iyi bir turnuva geçirdiğini söyleyemeyiz ve bu takımın sistemi de bir anlamda onun üzerine. Pasör konusunda hep sıkıntılıydık, yine o sıkıntı yaşandı.
Neslihan Darnel tıkandığında Neriman Özsoy ve Gözde Sonsırma'yı devreye soktuğumuz anlar oldu ama hücumlar genel anlamda sıkıntı yarattı, pasör yetersizliği bizi iyi organize edemedi. Yine de iyi bir takımımız var, ilerleyen yıllarda mutlaka daha iyisi olur. Büyük bir tecrübe oldu bu oyunlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder