Galatasaray'ın olası şampiyonluğunu "iç saha" performansı üzerinden açıklayacağız. Taraftarın da bunda etkisi büyük. Hemen hemen dolu tribünler önünde muhteşem bir baskı futbolu izledik. Bir an olsun tempodan ödün verilmedi ve Fenerbahçe maçı haricinde sezon başından bu yana oynanan tüm maçlarda o etkiyi hissettik. Son dakikalarda kazandığımız maçlar olsa da bir şekilde geri döneceğimizi iyi biliyorduk.
17 iç saha maçında 16 galibiyet 1 beraberlik var. Attığımız 46 gol, yediğimiz ise 9 gol var. Maç başına 2.7 gol ortalaması var ki iyi bir rakam olduğunu düşünüyorum. İç sahada açık ara farkla ilk sıradayız, deplasmanda ise bir maç eksiğimizle 5. sıradayız. Lig bitiminde puan baremi aşağıda olacak ve Galatasaray'ın deplasman performansı kendi açısından sıkıntısıydı.
2001 / 2002 sezonuna baktığımızda 17 iç saha maçında 17 galibiyet var. O sezonu 78 puanla bitirdik ve şampiyon yapan unsur yine iç saha performansıydı. Yoğun bir Şampiyonlar Ligi fikstürü vardı tabii, bu sezon ile asla kıyas olmayacak bir dönem.
Fatih Terim'in Galatasaray'ın başında olduğu dönemlerdeki iç saha performanslarına baktığımızda da en iyi dönemi bu. Sezon başında iç sahada iyi bir görüntü yakalamıştık, Fatih Hoca'yla bunu daha da yükselttik. Tudor dönemi kazanılamayan bir Fenerbahçe maçı var. Fatih Terim ise bu 9 maçta Beşiktaş, Başakşehir ve Trabzonspor gibi takımları yendi. Deplasmanda da olsa Tudor'un bu maçlarda varlık dahi gösteremediğini gördük.
2003 - 2004 sezonunu bir kenara bıraktığımızda da iç sahada kazanılan puanlarda 40 puanın altına inmediğini görüyoruz. Bu sezonun ortasında geldi, diğer sezonlarda ise yine müthiş bir iç saha etkisi izliyoruz. Bu da doğal, Fatih Terim etkisi diyoruz..
Tudor kalsa beşiktaş trabzon başakşehir maçlarını kazanmazdık 3 maçta maksimum 3 puan olurdu
YanıtlaSil