En değerli istatistiklerinden biri de, rakip ceza sahasına atılan toplardaki isabet

Sezonun en değerli istatistiklerinden biri de, rakip ceza sahasına atılan toplardaki isabet. MatchStudy bu konudaki rakamları da paylaşmış. Ceza sahası içinde kalabalıklaşamamak, daha doğrusu da oraya koşu atacak orta sahamızın olmaması büyük bir sorundu. Nzonzi, Seri ve Lemina üçgeninde, amansız pas oyununda hareketsiz kaldık. Belhanda da iyi durumda değildi, koşu atabilecek Ömer Bayram ise ısrarla sol çizgiye iniyordu.

Ceza sahası içinde forvetini besleyemediğinde de, kısır bir Galatasaray izledik. Emre Akbaba'nın, Falcao'nun hemen arkasında konumlanması ve 2. forvet gibi oynaması bu soruna biraz olsun çare olmuştu. Saracchi de sol beke eklenince, biraz olsun hareket gösterebildik. Pandemi süreciydi, sakatlıklardı derken bu imkan da elde kalmadı. Bunun değişmiş olması, Galatasaray'ın saha içindeki en büyük kazanımı diyebiliriz.

Ligde yüzde 50'nin üzerinde yer alan tek takımız. 2.'ye de yüzde 6'lık bir fark atmış olduk. Bundaki temel etken de, Emre Kılınç ve Belhanda gibi orta sahaların sıklıkla rakip ceza sahası içine girmesi. Pozisyon da buluyorlar. Goller de gelmeye başladı diyebiliriz. Taylan Antalyalı dahi sık sık rakip yarı sahası içinde ve özellikle de yay civarında şut imkanı buluyor. Bekler de etken tabii, Saracchi ve Omar her fırsatta rakip ceza sahası içinde hücumcularını besliyor.

Onyekuru tarzında hızlı bir ismin ilk 11'de olmasına gerek yok. Öyle bir ihtiyaç kalmadı. Bu profilde yedekler var ve an geldiğinde sahne alırlar. İlk 11 açısından ise, kanatların "oyun kurucu" rolünde olması değerli olacak. Daha serbest rolleri ve beklere alan açıyorlar. Feghouli tarafından bakınca da, yay civarında çok meziyetli ve o da sıklıkla rakip ceza sahası içine girmekte. Zirveye çıktığı dönemde gol / asist rakamlarıyla da bunu göstermişti.