Gomis'in transferi de, ayrılığı da büyük kırılmadır

Gomis'in Galatasaray'da geçirdiği 2.5 sezon var. 2.5 sezonda kazandığı 2 şampiyonluk. Yarım sezon diye nitelendirdiğimiz dönem ise "düşme hattının sıcaklığından" bizi uzaklaştıran adam. Göztepe ve Rizespor serisini hatırlayın. Her 2 maçta da oyuna sonradan dahil olup, bizi çözüme kavuşturan isim. En önemlisi de o umutsuz ortamda, transferiyle birlikte ayağa kalkacağımızı bilmek. Bu da Gomis'e duyulan güven işte. Yaş ilerlemişti, Suudi Arabistan Ligi'nde geçen yılların mutlaka fiziksel dezavantajı da beraberinde gelmişti ama kalite baki. Bu adam golle yaşarken, golleriyle seni ayakta tuttu. Ertesi sezon ise kağıt üzerinde 3. forvet olur denilen tabloda, Seferovic'ten formayı alıp, Icardi'yi müthiş tamamladı. 

Bazen sorulur, bugüne kadar izlediğiniz en iyi Galatasaray 11'i nedir diye. O 11'lerin forvet hattında Gomis de ciddi adaylardan biri. Gomis'in transfer olduğu dönem, Eren Derdiyok'larla gol arıyorduk. Ondan öncesi de o kadar parlak değil. Gomis'in transferi de, ayrılığı da büyük kırılmadır. Üst üste sezonlarda başarısız olan, daha doğrusu zirve yarışıyla alakası olmayan Galatasaray'ı zirveye taşıyan en önemli etkenlerden biri. Çok iyi kadro kuruldu, Fatih Hoca'yla birlikte de kurulan kadronun hakkı verildi ama Gomis de en önemli kozundu. Muazzam bir bitirici ve o dönem fizik kalitesi üst düzeydi. Gol kralı olarak, şampiyonluğun bana göre MVP'siydi. 

Ayrılığı ise transferinden daha büyük kırılmaydı. O süreci unutmamak gerekiyor. Bir önceki yönetimin kendisi için söz verdiği yeni bir sözleşme var. Zaten iyi kazanıyordu, hatta bonservisli futbolcu olmasına rağmen imza ücreti bile almıştı. Bu sözleşmeyi alamadı, ayrılık isteği kamp döneminde belliydi. Suudi Arabistan teklifi gelince de takımdan ayrıldı. Yaş ne olursa olsun, Gomis'in o günkü ayarı adına 6 milyon avro düşük rakamdı. O para da zaten Emre Akbaba transferinde kullanıldı ve gün sonunda forvetsiz kaldık. Ocak ayında Diagne gibi büyük bir yatırım geldi ama Gomis'den doğan boşluk belki de Icardi transferine kadar doldurulamadı. Falcao, Mostafa Mohamed gibi transferlere rağmen. Forvetsizlik de sonraki dönemlerde yaşanan başarısız günlerin önemli sebeplerinden.

Al Hilal formasıyla gol rekorları devam etti. Devamında ilerleyen yaş, biraz da onun Avrupa'ya dönme isteğiyle birlikte ayrılığı gerçekleşti. Galatasaray o kaotik dönemi yaşamasa da düşme sıcaklığını ensesinde hissetmese bu transfer gerçekleşmezdi. Onun boşa düşüşü fırsat gibi görüldü ve o gün transfer olan ismin uyum yakalamasını bekleyemezdik. Okan Buruk'lu günlerde ise Gomis için düşünce alternatif forvet oluşuydu. Seferovic'i 1. forvet düşündük, istediğimizi kafadan alamadık. Icardi geldi, bu sefer de Gomis için 3. forvet diyorduk. Gomis ise önce Icardi'nin olmadığı zamanlarda takımı ayakta tuttu, sonrasında da Icardi'nin arkasını doldurdu. Gün sonunda yine kritik golleri ve özellikle sezon başlangıcında kazandırdığı maçlar var. Bana sorarsanız o sezon kendisi adına muazzam bir vedaydı.

Kısa bir kaos dönemi yine olmadı değil. Icardi'nin oyundan çıktığı bir maçta, o değil de Barış Alper Yılmaz tercih edilmişti ama oyun onu gerektiriyordu. Hoca da bunu basın önünde dile getirdi ama yanlıştı. Mühim olan o sıkıntıyı saatler içinde çözmekti. Gün sonunda Gomis'in ellerinde kalkan bir şampiyonluk kupası vardı. Galatasaray formasıyla çıktığı 86 maçta 51 gol 9 asisti var. Galatasaray'dan hiç ayrılmadığını ve en az 3-4 sezon daha oynadığını düşünsenize. Hem o forvetsiz dönemin acısını yaşamayacaksın, hem paran cebinde kalacak, hem de Gomis'in gol sayısı kim bilir nereye gelecek. Icardi'nin Hagi'nin gol sayısı rekorunu kırmak istediğini biliyoruz. Belki de Gomis'in gol sayısı rekorunu kırmaya çalışacaktı. Galatasaray için özel bir isim Gomis, en iyi şekilde uğurlanmayı hak ediyor. Bu takımın tarihinde yeri var, güzel yabancılardan biri.