Nostaljiye geri döndüğümü belirtmiştim. Özellikle Milli Takım dönemlerinde, nostaljinin dibini sıyırmaya devam edeceğiz. "Oysa bir umuttu" diyerek, hayal kırıklıklarını yazmaya başlamıştım. Şimdi de "etiketsiz diyerek, yıldız algısından uzak, biraz daha görev adamı ya da takım oyuncusu dediğimiz, pozitif etki etmiş isimleri konuşacağız. Nonda'yı bu konseptte ilk olarak analım dedim. Monaco dönemini hatırlasak "yıldız" algısı yapabileceğimiz, Galatasaray'a geldiği gün itibarıyla ise "ya tutarsa" dediğimiz bir transferdi. Dönemin ekonomik koşulları, bizi böyle bir kumar oynamaya itmişti.
Kumardan kasıt, Nonda'nın sakatlık geçmişi. Rennes'de gösterdiği yükselişin ardından Monaco'ya 20 milyon avro gibi bir rakama transfer olmuştu. Bugün için bir şey ifade etmese de, o günün şartlarında çok büyük paraydı. Sonrasında bedelsiz şekilde Roma'ya geçti ama "sakatlık" etkisi onu giderek aşağı çekti. Monaco dönemi yaşadığı büyük sakatlık, onu "hayal kırıklığı" kılmak üzereydi. Roma dönemi parlak geçmedi. Blackburn'e kiralandığında ayağa kalkmayı başardı ama eski seviyesinden çok uzaktaydı. Galatasaray da 2007 - 2008 sezonu yaz transfer döneminin son günü pusuya yatarak, 1.3 milyon avro gibi bir rakama bu transferi gerçekleştirdi.
2007 - 2008 sezonu Galatasaray adına çok enteresandır. Gün sonuna baktığımızda "şampiyon olduk". Bu şampiyonluk da bence çok özeldir. Dönemin güçlü Fenerbahçe'si karşısında, mütevazı kadrolarla kazandığımız şampiyonlukların kıymeti var. Bu şampiyonluğun kıymeti nerede derseniz, istikrarlı olarak katkı alabildiğimiz tek yabancı Nonda'ydı. Lincoln dönemin yıldızıydı ama istikrarsızdı. Linderoth'u sezon başında kaybettik. Bouzid, Carrusca gibi yabancılar vardı, haliyle katkı vermediler. Ocak ayında Barusso getirildi, toplasak 2 tane maçı belki var, 1'ini felaket kötü oynadı. Orkun Usak / Aykut Erçetin kaleci rotasyonundu, düşünün durumu.
Kalli de o dönem birçok genç futbolcuya şans vermiş ve rotasyona yazmıştı. Barış Özbek ve Serkan Çalık gibi transferlerle şampiyon oldu bu takım. Türkiye Kupası'nda Fenerbahçe deplasmanını hatırlayın, 11 yerliyle sahaya çıkmış, çok iyi futbol oynamıştık. Nonda o takımda tek istikrarlı yabancıydı. 2007 - 2008 sezonunda da, Nonda için takımın net 1. forveti diyemeyiz. Ligde 24 maçı var, çoğu maçta kenardan geldi. Bu da "sakatlık" durumunun onda yarattığı tahribat. Bu durum da zaten onu "etiketsiz" yazı dizisine konu ediyor. Görev adamı performansı bu. O görev adamlığı, önümüzdeki 1.5 sezonda daha net ön plana çıktı.
Çünkü Baros geldi. Baros, takımın 1. santraforu oldu, Nonda da sorunsuz alternatifi. Bu çok konforlu bir hamleydi. 2008 - 2009 sezonunun gol kralı Baros'tu. Nonda'yı da kenardan getirdik. Skibbe döneminde bu rotasyon daha net işliyordu. Bülent Korkmaz göreve geldiğinde ise bazen bu 2'liyi çift forvet gibi kullandı ama rotasyonun takımın dengesi bozulmuştu. Rijkaard döneminde ise bu rotasyon daha net işliyordu. 2009 - 2010 sezonuna Nonda da çok formda girdi. Oyuna sonradan dahil olduğu her maçta gol atıyor, maç kazandırıyordu. Sonra Baros sakatlandı, Nonda'yı ilk 11 denerken katkı alamaz olduk. Kewell'ı forvet kullanıp, katkı alırken de o sakatlandı.
Bu da Nonda'nın bitişi oldu. Ocak ayı geldiğinde, yine bir transfer sirkülasyonu yaşandı. Jo, Giovani Dos Santos ve Neill gibi yabancılar geldiğinde, yabancı kontenjanını kurtarmak adına Nonda'ya kıydılar. Bunun eksisi, Jo'yu Avrupa'da statü gereği kullanmayacağın için Atletico Madrid serisinde forvetsiz oynamaktı. Kewell sezonu kapatmıştı oysa, sözleşmesi dondurulabilirdi. Nonda, her şekilde takımda tutulmalıydı. O süreç çok sağlıklı değildi ve Nonda'ya ayıp edildi diye düşünüyorum. Gün sonunda kaybeden biz olduk. Nonda da Galatasaray'dan ayrıldığı gün itibarıyla futbolu bıraktı. Kendisini çok sever ve iyi hatırlarım. Özel forvetti, sorunsuzdu.
Okuyan ve yorum atacak arkadaşlar için;
Blog'daki tanıtımları da es geçmeyelim.
En azından 1 tık atarak, destek olmanızı bekliyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder