Ajax 0-3 Galatasaray, Avrupa için negatif algıyı kırma sezonu

Avrupa için "negatif" algıyı kırma sezonu. O algının son halkası, Avrupa'da deplasmanda kazanamıyoruz üzerineydi. Rakibin seviyesi ne olursa olsun, istenmeyen sonuçları izledik. Okan Buruk, yaşadığı tüm süreçlerden ders alan bir teknik adam. Frankfurt maçının da dersi oldu elbette. Ajax ne denli düşüşte olsa da, Avrupa için "ekol" diyeceğimiz takımlardan. Ayrıca seviyenin Şampiyonlar Ligi olduğu da unutulmasın. Ajax deplasmanında ne kadar iyi ve üstün oynayabilirsen, o kadar oynadın işte. 3-0'lık muazzam bir galibiyet ama iyi ve doğru oyun var. Sahada güçlü olan, fizik olarak üstün bir Galatasaray'ın yarattığı fark bu. Şampiyonlar Ligi'nde son 3 maçta o fizik kaliteyi hissediyoruz. Güçlü bir odakla birlikte sonuç bu oluyor.

İlk yarıda 30. dakikadan sonra 5-6 dakikalık bir sekans dışında Ajax'ın üstün olduğu bir taraf yok. Zaten pozisyonları da yok. Orada biraz baskıyı hissettik ama o kadar olur. İlk 30 dakikaya inelim, baskısını hissettiren bir Galatasaray var. Topa sahip olduğumuz sekans bol. Topu iyi kullandığımızı da düşünüyorum ama iş sete bakarken, İlkay Gündoğan'ı arıyorsun. Sara'nın 10 numaradaki performansını çok tutmuyorum. Sırtı rakip kaleye döndüğü an sorun oluyor. Preste ağır kaldı, topu iyi yönlendiremedi. İlk yarıda seni hücumda taşıyan tek isim Sane'ydi. Takımı muazzam sürükledi ve hızlandırmaya çalıştı ama yalnızdı. Osimhen'le girdiğin 2 pozisyon var, aslında ilk 20 dakikada skoru da yakalayabilirdin. İş sete bakarken, İlkay Gündoğan'ın eksikliğini yaşadık. Sallai de o anlarda kayıptı.

Maç önü, Sallai forvet arkası oynar da, Barış Alper Yılmaz'ı kanatta görür müyüz diye düşünüyorduk. Bu formül 2. yarıda işledi. Madem sette sorun var, ön alanda baskının şiddetini arttırarak sonuca gidelim düşüncesi doğdu. Ajax da galibiyet istiyor çünkü, alan açılacaktı. Ön alandaki baskı şiddeti artınca, bir anda Ajax'ı dağıttık. Günün güzel yanı, nihayet kenar ortasını hatırlamak. Osimhen'i kenar ortalarıyla beslemeye çalıştık. Sane'nin de bu noktada çok özel bir sol ayağı var. Osimhen'e muazzam bir top kesti. Sonrasında yarattığın baskıyla da 2 penaltı geldi. 3-0 sonrası dahi farkı arttırabileceğin imkan vardı. Yeni bir formülü daha yazmış oluyorsun. Böyle deplasmanlarda, Barış Alper Yılmaz'ı biraz daha forvetin arkasında, 2. forvet gibi kullanabilirsin. Geriden atılan uzun toplar ya da araya bırakılan toplarda bu düzen çok işledi.

Osimhen için takımın yüzde 50'si diye konuşurken, Singo için de en az yüzde 20'si gibi bir yorum yapmak lazım. Savunmanın senkronu Singo'yu sağ beke yazarak oturuyor. Davinson Sanchez özgürleşiyor mesela, ön alana desteği artıyor. Ya da Singo'nun hücum desteği geliyor, Davinson Sanchez kademesinde güven veriyor. Merkezde Torreira ve Lemina gibi bir imha timin de var. Fizik olarak baskınsın. Şampiyonlar Ligi'nin istediği oyun bu işte. Dinamizm ve atletizmini arttırdığın dakika, Osimhen gibi bir kaliteyle birlikte sonucu çok rahat alıyorsun. İlk 8'in kapısına kadar geldin. Ajax galibiyeti sana ilk 24'ü getirdi. Şimdi ilk 8'i hayal etme zamanı. Elbette maç maç gideceksin ama kurduğun hayaller fazlasıyla gerçekçi. Burak Yılmaz'dan bu yana ilk kez Şampiyonlar Ligi'nde gol krallığına yürüyen bir forvetin var. Kalite kıyası yapmıyorum, elinde olanı söylüyorum.

Okuyan ve yorum atacak arkadaşlar için;

Blog'daki tanıtımları da es geçmeyelim.

En azından 1 tık atarak, destek olmanızı bekliyorum :)