Barış Manço'ya Saygıyla

Bugün rahmetli Barış Manço'nun 11. ölüm yıldönümü. 1 Şubat 1999'da kaybetmiştik Barış Manço'yu. Daha önce 83 yılında bir kalp spazmı geçiren sanatçı, 99'da 31 Ocak'ta geçirdiği kalp krizi ile hayata gözlerini yumdu. En sevdiği şarkılarından biri olan Gülpembe'de de dediği gibi; güz yağmurlarıyla bir gün bizi bırakıp gitti. Daha önce 83 yılında bir kalp spazmı geçiren sanatçı, 99'da 31 Ocak'ta geçirdiği kalp krizi ile hayata gözlerini yumdu. Ben ve benim kuşağımdaki tüm arkadaşlar -80'lerin sonlarında doğanlardan bahsediyorum- Barış Manço'nun şarkılarıyla, öğütleriyle ve programlarıyla büyüdü. Kendim dahil bir çok arkadaşımın ıspanak sevmemeye rağmen ıspanak yediklerini, her gece, uyumadan önce dişlerin fırçalandığını ve 7'den 77'ye her çıktığında televizyon başına geçmeyi adet edindiğimizi anımsıyorum şimdi. Öldüğünü öğrendiğimde öylece durup ağlamaya başlamıştım. Çocuk değildim çünkü artık, aklım bir çok şeye eriyordu ki ölüm bunlardan en acısıydı.. O hafta, yani öldüğünü öğrendiğim hafta ne dişlerimi fırçalamıştım ne de onun bize öğütlediği başka bir şeyi yapmıştım. Aslında öldüğü günden ziyade ben cenazesini hatırlıyorum rahmetlinin. Ne çok kişi gelmişti onu son kez uğurlamaya.. Neyse böyle kötü şeyleri anmaya gerek yok. Biz onu hep güler yüzle hatırlayalım. Bayramlarda Bugün Bayram şarkısını, sevgililerimizle aramız bozulduğunda Gül Bebeğim şarkısını, yalnız kalınca Unutamadım şarkısını ve hepsinden ziyade onu anmak istediğimizde de Gülpembe'yi dinleyerek analım Barış Abimizi. Bugün ise onun bize öğrettiği gibi mutlu çocuklar olalım diye hareketli bir şarkısını seçtim. Kara Sevda onun için geliyor..