Maçın önemi Mourinho'dan dolayı büyüdü. Mourinho eski takımını karşısında görünce boş durmadı ve soğuk savaş ortamını yaratacak bir anda sanatını konuşturmayı başardı. Zaten biz Mourinho'yu bu yüzden seviyoruz. Futbolun sadece futbol olmadığını, saha içerisinde oynanmadığını gösterdiği için Mourinho bizler için kral. Ancelotti'nin de bu soğuk savaş karşısında susmaması sonucunda bir anda önemi daha da artan, herkesin haftalardır bu maçı beklediği bir durum oluştu. Bu yüzden maça Inter - Chelsea eşleşmesinden çok Mourinho - Chelsea eşleşmesi olarak bakıyorum. San Siro'da oynanan maçta 2-1'lik skorla Inter ilk raundu almış oldu. Kendi sahalarında gol yemek büyük bir handikap oluşturuyor ama oyunun geneline baktığımda Chelsea'ye daha yakın olan bu maçta Inter istediğini aldı. Şimdi soğuk savaşın dozu biraz daha büyüyecek ve Chelsea bu maçı ölüm kalım maçı haline getirebilir. Bu da Inter'in işine yarayacağından deplasmanda atacakları bir golle bile turu atlamalarını bekliyorum. Ama bu turu getirecek unsur futbol veya kadro kalitesinden çok Mourinho faktörü olacaktır.
Maç Milito'nun henüz 3. dakikada attığı golle başladı ve bu gole dayanarak maçın seyir zevkinin oldukça yüksek olacağını düşünüyordum. Ama Inter bu skoru korumaya, defansı daha fazla düşününce oyunun geneline hakim olan taraf Chelsea oldu ve attıkları şutlarla Inter kalesinde etkili olmaya çalıştı. Mourinho'nun defansif taktiğinin bu maçta başarılı olduğunu pek söyleyemem. Defansa daha fazla önem vererek, Eto'o & Milito gibi hızlı adamları kontra ataklarda kullanmak istedi ama başarılı olamadı. Chelsea ise 1-0 geriye düşmesine rağmen oyun sistemlerinden asla ödün vermeyerek özellikle bol şut atarak Inter kalesinde etkili oldu ve 51. dakikada Kalou'nun ceza alanı dışından düzgün vuruşuyla skoru 1-1'e getirdi. Ama bu golün hemen ardından Cambiasso 55. dakikada attığı golle skoru 2-1'e getirdi. Inter için bu skorun da avantaj olmadığından Balotelli, Pandev gibi hücumcularla oyunu rakip sahaya yıkmayı denediler, bir nebze olsun Chelsea'nin hakimiyeti kırıldı ama gol gelmeyerek maç 2-1 bitmiş oldu. Bana sorarsanız bu skor Inter'in avantajıdır. Çünkü ben deplasmanda da gol atacaklarını düşünüyorum. Ama bu maça göre biraz daha iyi oynamak zorundalar. Çünkü karşılarında daha iştahlı bir Chelsea olacak.
Chelsea'nin bu maçta yaptığı en önemli şey Ballack, Mikel ve Lampard'la orta saha hakimiyetini ellerine almak oldu. Bu sayede oyunun mutlak hakimi oldular ve Inter'in hücumlarda organizasyon sıkıntısı çekmesini sağladılar. Bu orta saha arasında Sneijder kaybolunca Inter'in organize ataklar geliştiremediğini gördük. Ama buna karşılık Inter ortadah hücum edemeyince kanatlardan yüklendi ve özellikle Balotelli'nin oyuna girmesinin ardından Maicon'un da ona katılmasıyla beraber sağ kanadı iyi kullandılar. Yalnız bu sağ kanat organizasyonlarına sol kanadın cevap verememesi Inter'in hücumlarında büyük bir dengesizlik oluşturdu. Buna rağmen Milito'nin kimsenin ne olduğunu anlamadan attığı gol ve Cambiassso'nun çok düzgün şutu sayesinde maçı kazandılar. Ayrıca Julio Cesar'a da çok teşekkür etmeleri gerekiyor. Çünkü Chelsea uzaktan attığı şutlarla etkili olmaya çalıştı. Hücumda Drogba, Anelka ve Kalou, Inter savunmasını bir hayli yıprattı ama tam gollük pozisyonları yinede bulamadılar. Maçın geneli Chelsea'nin hakimiyetinde geçti ama iki tarafın mutlak gol pozisyonlarına girdiğini söyleyemeyiz. İkinci maç ise bu maçın tam aksine bol gol pozisyonlu olacaktır. Her şeyin ötesinde ise Mourinho'nun soğuk savaşının izlerini göreceğiz.
Maçın önemi Mourinho'dan dolayı büyüdü. Mourinho eski takımını karşısında görünce boş durmadı ve soğuk savaş ortamını yaratacak bir anda sanatını konuşturmayı başardı. Zaten biz Mourinho'yu bu yüzden seviyoruz. Futbolun sadece futbol olmadığını, saha içerisinde oynanmadığını gösterdiği için Mourinho bizler için kral. Ancelotti'nin de bu soğuk savaş karşısında susmaması sonucunda bir anda önemi daha da artan, herkesin haftalardır bu maçı beklediği bir durum oluştu. Bu yüzden maça Inter - Chelsea eşleşmesinden çok Mourinho - Chelsea eşleşmesi olarak bakıyorum. San Siro'da oynanan maçta 2-1'lik skorla Inter ilk raundu almış oldu. Kendi sahalarında gol yemek büyük bir handikap oluşturuyor ama oyunun geneline baktığımda Chelsea'ye daha yakın olan bu maçta Inter istediğini aldı. Şimdi soğuk savaşın dozu biraz daha büyüyecek ve Chelsea bu maçı ölüm kalım maçı haline getirebilir. Bu da Inter'in işine yarayacağından deplasmanda atacakları bir golle bile turu atlamalarını bekliyorum. Ama bu turu getirecek unsur futbol veya kadro kalitesinden çok Mourinho faktörü olacaktır.
Maç Milito'nun henüz 3. dakikada attığı golle başladı ve bu gole dayanarak maçın seyir zevkinin oldukça yüksek olacağını düşünüyordum. Ama Inter bu skoru korumaya, defansı daha fazla düşününce oyunun geneline hakim olan taraf Chelsea oldu ve attıkları şutlarla Inter kalesinde etkili olmaya çalıştı. Mourinho'nun defansif taktiğinin bu maçta başarılı olduğunu pek söyleyemem. Defansa daha fazla önem vererek, Eto'o & Milito gibi hızlı adamları kontra ataklarda kullanmak istedi ama başarılı olamadı. Chelsea ise 1-0 geriye düşmesine rağmen oyun sistemlerinden asla ödün vermeyerek özellikle bol şut atarak Inter kalesinde etkili oldu ve 51. dakikada Kalou'nun ceza alanı dışından düzgün vuruşuyla skoru 1-1'e getirdi. Ama bu golün hemen ardından Cambiasso 55. dakikada attığı golle skoru 2-1'e getirdi. Inter için bu skorun da avantaj olmadığından Balotelli, Pandev gibi hücumcularla oyunu rakip sahaya yıkmayı denediler, bir nebze olsun Chelsea'nin hakimiyeti kırıldı ama gol gelmeyerek maç 2-1 bitmiş oldu. Bana sorarsanız bu skor Inter'in avantajıdır. Çünkü ben deplasmanda da gol atacaklarını düşünüyorum. Ama bu maça göre biraz daha iyi oynamak zorundalar. Çünkü karşılarında daha iştahlı bir Chelsea olacak.
Chelsea'nin bu maçta yaptığı en önemli şey Ballack, Mikel ve Lampard'la orta saha hakimiyetini ellerine almak oldu. Bu sayede oyunun mutlak hakimi oldular ve Inter'in hücumlarda organizasyon sıkıntısı çekmesini sağladılar. Bu orta saha arasında Sneijder kaybolunca Inter'in organize ataklar geliştiremediğini gördük. Ama buna karşılık Inter ortadah hücum edemeyince kanatlardan yüklendi ve özellikle Balotelli'nin oyuna girmesinin ardından Maicon'un da ona katılmasıyla beraber sağ kanadı iyi kullandılar. Yalnız bu sağ kanat organizasyonlarına sol kanadın cevap verememesi Inter'in hücumlarında büyük bir dengesizlik oluşturdu. Buna rağmen Milito'nin kimsenin ne olduğunu anlamadan attığı gol ve Cambiassso'nun çok düzgün şutu sayesinde maçı kazandılar. Ayrıca Julio Cesar'a da çok teşekkür etmeleri gerekiyor. Çünkü Chelsea uzaktan attığı şutlarla etkili olmaya çalıştı. Hücumda Drogba, Anelka ve Kalou, Inter savunmasını bir hayli yıprattı ama tam gollük pozisyonları yinede bulamadılar. Maçın geneli Chelsea'nin hakimiyetinde geçti ama iki tarafın mutlak gol pozisyonlarına girdiğini söyleyemeyiz. İkinci maç ise bu maçın tam aksine bol gol pozisyonlu olacaktır. Her şeyin ötesinde ise Mourinho'nun soğuk savaşının izlerini göreceğiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder