
Bundan birkaç yıl önce kurtarıcı gözüyle bakılan bir isimdi. Bütün Galatasaraylıların etrafında birleşebileceği, çok sevdiği bir Galatasaray figürüydü. Hatta seçimlerde de çok büyük bir kozdu. Onu yanına alan büyük bir yolu aşmış demekti. Aslında ilk hamleleriyle de ona duyulan saygının üzerine biraz daha eklemeler yaptı. Çok büyük isimler transfer etti, Rijkaard gibi bir teknik adamı bizlere sundu. Ya da bahsettiği gibi ekonomiyi canlandırdı, 2012 kriterleri denilen döneme sağlam bir maddi yapıyla giriyor {en azından kendi öyle söylüyor}. Olaya spor kulübü gözüyle bakıyorsak, diğer branşlar içinde bu dönem yeniden bir canlanma oldu.
Bu yazdıklarıma bakınca sanki başarılı bir başkan figürü ortaya çıkıyor ama o çok sevilen Adnan Polat, kurtarıcı gözüyle bakılan Adnan Polat artık en sevilmeyen Galatasaraylılar listesinde ilk üçe kesin girer. Hatta şu günler birinci sırada. Yaptıkları ortada, ne kadar başarı sayarsak sayalım bazı hamleler yüreğe dokundu, Galatasaraylılığı incitti, değerlere zarar verdi, bu değerlerin zarar görmesi neticesinde de futbol takımı ligin dibini de görmüş oldu. Eminim, şu an herkes Adnan Polat istifa etsin diye her gece yatmadan duasını ediyor.
Bir de Özhan Canaydın figürü var. Fırtına gibi başlamıştı, büyük vaadleri vardı. Son 10 yılda 7 şampiyonluk gibi, Fatih Terim gibi. Oysa Lucescu'yu göndermenin bütün taşları yıkacağını o da tahmin etmemişti. Sonra bir transfer rüzgarı, kötüye giden takım, ekol dediğimiz kadın basketbol takımının küme düşmesi, erkek takımının küme düşmekten son anda kurtulması, ekonomik anlamda yaşanan büyük sıkıntılar falan derken başkanlık dönemi hiç de iç açıcı olmadı. Aslında çok da kötü bir dönem geçirdi ama şu var.

Bu adam hepimizden daha Galatasaraylıydı, her zaman kulüp değerlerini en üstte taşıdı. Müthiş bir insandı, 7'den 70'e herkes kendisini seviyordu, taraftar ne kadar karşısında olursa olsun asla onlara karşı kötü bir hareketi olmadı, bunun aksine şampiyonluk kutlamasında soyunma odasına indiğinde ''taraftar yine beni istemiyor ama olsun'' demeyi bildi. Çok onurlu ve yürekli bir insandı ve bu onurunu da Galatasaray'a en iyi şekilde yansıttı. İşte bu yüzden ölümünün birinci yılında kendisini biraz daha fazla arıyoruz, keşke yaşasaydı da şu günleri görseydi diyoruz. Galatasaray adının ayaklar altına alınmaya çalışıldığı şu günlerde eminim Adnan Polat'ın karşısına ilk o çıkardı. Rahat uyu Özhan Başkan, büyük insandın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder