Felsefesi olan teknik adamların ülkemize geldiğinde yaşadıkları sendromdur bu. Bu şartlara alışır ve genellikle başarısız bir şekilde giderler. Rijkaard, 4-3-3'üyle gelir ama ülke şartlarına ayak uydurayım derken başarısız olur ya da Schuster hücum futboluyla gelir ama ülke şartlarına ayak uydurayım derken başka işlere dalar ve başarısızlık kaçınılmazlaşır.
Aynı şeyi Petkoviç için de söylüyoruz şimdi. Sezon başına dönelim hemen, Samsunspor'un o anki durumuna. Hüseyin Kalpar'la yıllar sonra Süper Lig'i görmüş takım, üstelik imkanları da gayet iyi ama hala istenen birşeyler var, kafalardaki o soru işareti gitmemiş. Bu yüzden de Hüseyin Kalpar'la yola devam edilmedi. Yine ülke içerisinden başka bir yerli teknik adam getirilebilirdi ama bu sefer de Hüseyin Kalpar'la yolların ayrılmasının bir anlamı olmayacaktı ve bu yüzden de Petkoviç gibi bir heycana yöneldiler, iyi de yaptılar.
Ama kodlama hatası var. Olmazsa olmaz iki kural vardır, bu tip teknik adamı getiyorsanız ilk etapta o sabrı da beraberinize almalısınız, ikinci olaraksa o teknik adamın önünü açmalısınız. Yani kimi istiyorsa alacaksınız, o teknik adam da geldiği yerin şartlarını bilecek tabii. Bu yolda da 3-4-3 sistemine uygun transferler geliyordu, Samsunspor hazırlık maçlarında denedi bu sistemi. Oturması elbette zordu, zaman alacaktı ama bu yolda ilerleniyordu.
Herşey, Adnan Sezgin'in gelişiyle başladı. İsa Turan'ın ayrılığı ve Petkoviç'in sisteminin gelişim sürecine atılan büyük balta. Adnan Sezgin, büyük ego sahibidir ve geldiği yerde de imzası olur. Transferin son 10 gününde gelen isimleri hatırlayalım ve herşey silbaştan başladı. 3-4-3 falan bir yana, lig başlıyorken takım yeniden yenilenmişti. Haliyle de anlaşmazlıklar başladı, ilk maçın 45 dakikası güzel geçmişken, ikinci yarısıyla beraber başlayan süreç ve gelinen bu nokta.
Samsunspor çok uzun bir aradan sonra galibiyetle tanıştı ama sadece galibiyetle tanıştı diyorum. Futbol anlamında yine birşey göremedim, umut alamadım ama futboldan öte şu süreçte galibiyet önemli olandı, bu da oldu. Ama haftaya ne olur ya da ondan sonraki hafta bunu kestiremiyorum. Benim bildiğim, Petkoviç'le bu yolun çok da uzun sürmeyeceği ve teknik direktör anlamında da Adnan Sezgin'in bir imza daha atacağı.
Çünkü Petkoviç de ülke şartlarına uymuş durumda. Medya ve taraftar baskısıyla bazı hamleleri oldu. 3-4-3'den çabuk vazgeçti, 4-4-2'ye döndü, 4-5-1'i denedi, birçok futbolcuyu izledik şu geçen zamana kadar ve belirli bir istikrar yok. Taraftar, Zenke Zenke diye bağırdı ve Zenke'yi bir anda kullanmaya başladı, oysa Zenke'nin yürüyecek hali yok ve o çok övdüğüm Zenke'nin de malesef bu seviyenin futbolcusu olmadığını görüyorum. Petkoviç'in de kafasında yatan bu değil büyük ihtimalle ama koltuğu kurtarmak adına hareket ediyor, kendi doğrularından koptu ve bu yol da çok uzun sürmez.
Samsunspor'un malesef Petkoviç'le geleceği yok diyorum, hocaya çok inanıyor olsam bile. Ama burada asıl suçu Petkoviç'de aramam, herşey oturmuşken bilgisayara ram takalım diye format atan yöneticiler, o yöneticilerin getirdiği futbol akıllarında ararım. MİY veya Orduspor'u gördükçe, Samsunspor'un bu imkanlarla neden daha fazlasını yapamadığı asıl sorulması gereken soru olacaktır...
Planlama hiçbirşey planlanmamış. ve panik anında etrafa teslimiyet. zaten teslimiyete bir başlarsanız devamı gelir. tıpkı şu aslanlarla öküzlerin hikayesindeki gibi. Sarı Öküz varya Sarı Öküz işte onu aslanlara verdiğimizde aslında kaybetmiştik kaybetmeye başlamıştık.
YanıtlaSilDurumu çok iyi özetlemişsin Burak. Sezon başında uzunca bir müddet Samsunspor 3-4-3 çalıştı. Bunu hazırlık maçlarında çok net görebiliyorduk ama Adnan Sezgin hamlesiyle birlikte diziliş değişti. Bence Samsunspor yönetiminin de kafası karışık. Ne yapmak istediklerini ve en önemlisi nasıl yapacaklarını bilemiyorlar. Biraz tecrübesizlik var sanki yönetim kurulunda.
YanıtlaSilFelsefesiyle gelen teknik direktörlerin kaderidir. Önce idealist sonra hafif şartlara uygun en son da tamamen bizden biri olup çıkarlar ve giderler. Petkovic üçüncü aşamada yer alıyor bence.