Gerets döneminde gelen şampiyonluğun en güçlü yanıydı belki de

Bugünlerde elinde 2 iyi forveti olan takımların forvet rotasyonuna güçlü diyoruz. Ağırlıklı olarak tek forvetle oynuyorlar ve sayısal anlamda çok fazla forveti bir arada bulundurmuyorlar. Oyun karakterleri de değişti, "joker" niteliğinde futbolcular tercih ediliyor. Futbolcunun tarzı, birçok pozisyonda oynayabilmesi önemli noktalar. Galatasaray açısından ise geçmiş yıllarda bu durum böyle değildi.

Ümit Karan, Necati Ateş, Hakan Şükür ve Hasan Kabze'li rotasyonu sanırım kimse unutmaz. Gerets döneminde gelen şampiyonluğun en güçlü yanıydı belki de. Kim oynasa diğerine yazık, öyle bir rotasyon. Birbirlerini de tamamlayacak isimler. Hakan Şükür daha pivot özellikli ve o dönem için golden öte mücadeleye daha odaklı. Ümit Karan net bit 9 numara, tek odağı gol. Necati Ateş daha oyun kurucu özellikli, rakip yarı sahasında etkili. Hasan Kabze de gol odaklı ama daha hareketli bir forvet.

Gerets de bu rotasyonun hakkını sonuna kadar vermişti. Hatta bu isimlerin arasına bir de Sasa Iliç'i ekleyelim. Galatasaray'a 10 numara niyetiyle alınmış ama forvet özelliğiyle ön plana çıkmıştı. Gerets de Iliç'i de dahil edersek 3 forveti bir arada kullanıyordu. Genellikle de Iliç / Necati Ateş / Ümit Karan'ı kullanıyordu. Öyle bir yapı ki, orta sahada savunma tarafında bir tek Saidou var. Gerets'in çılgın hücum düzeni keyif veriyordu ve efsane bir şampiyonluk kazandı.

2005 / 2006 sezonunda forvetlerimizin istatistiklerini paylaşayım. Lig, Türkiye ve Uefa Kupası'nı toplam olarak yazıyorum.

Ümit Karan : 30 maçta 19 gol 10 asist

Necati Ateş: 39 maçta 22 gol 5 asist

Hakan Şükür : 37 maçta 13 gol 7 asist

Hasan Kabze: 23 maçta 7 gol 2 asist

Dördü de şampiyonluğa oynayacak takımda direkt olarak forma giyecek isimler. Hepsinin de o sezon içinde ayrı ayrı hikayesi var. Mesela en zayıf halkaları olarak Hasan Kabze görülür ama sezonun sonunu onunla getirmişti. Beşiktaş deplasmanını kazandıran ve takımı şampiyonluk yarışında tutan isimdir. Bir ömür unutamayacağınız maçların başında geliyor. Sezon içinde de ihtiyaç duyulan her anda katkı vermişti.

Ümit Karan'ın ise şanssız ve uzun süren bir sakatlığı oldu. Sezonun son bölümünde sakatlanmış ve hiç forma giyememişti. O sakatlık olmasa yüksek ihtimalle gol kralı da olacaktı. Gol sayısı anlamında kariyer sezonu diyebiliriz. Üstelik sezon başında da yedekti ve kenardan gelip ciddi gol sayılarına ulaşıyordu. Daha çok Hakan Şükür'le birbirlerini yedeklediler. Hakan Şükür de tecrübesiyle o şampiyonluğun en önemli mimarlarından.

Necati Ateş'in ise hiçbir dönem hakkını yeterince veremedik diye düşünüyorum. Hem yüksek gol sayıları olurdu, hem de golün her türlüsünü yapardı. Bunu da oyun kurucu özelliğiyle yapıyor. Bir yandan da takımının hücumunu yönlendiriyordu. Bugün dahi böyle futbolcu bulmak zor. Olan da oldukça değerli. Galatasaray'da kötü dönemini pek hatırlamam, 2006 / 2007 sezonundaki sakatlıkları haricinde.

21.03.2020 tarihli yazı..