Bakalım, nerede kalmıştık diyebilecek mi?

Geçmiş yıllarda Galatasaray'a iddialı şekilde gelip de, başarısız olan tüm isimlerin menajeri, ortak bir dille "kariyerindeki en büyük hata Galatasaray'a gitmekti" diyor. Pandev için buna katılmamıştım da, Prandelli için katılırım. Prandelli'yi o dönem için Galatasaray'ın başına getirmek, belki de Mancini'yi getirmekten çok daha zor bir işti. Ünal Aysal'ın ortaya koyduğu vizyon iyi de, vizyonun altının boş olması problemdi. Haliyle de "kandırıldık" hissi fazlasıyla var.

İtalya ile Dünya Kupası'nda elendiğinin ertesi bu görevi kabul etti. Arada çok az gün oynuyor. İtalya Milli Takım'ı ile iş bitti, direkt Galatasaray'daki mesaisi başladı. O dönem için de çok iddialı bir teknik adamdı. Fiorentina ve İtalya Milli Takım'ında büyük işler başarmıştı. Çok daha iddialı bir takıma, biraz daha zaman geçtikten sonra gitmesini beklerdim. Onu Galatasaray'a getirmek güzel iş de, kandırarak değil. Avrupa'dan takım satın alıp, hepsinin başına Prandelli'yi getirmek gibi hayallerden bahsediyorum.

İtalyanca dışında yabancı dili bile yok. Zordu burada işi. Ülkeyi tanımaması, hazırlanmak için zaman bulamaması, 5+3'lü yabancı kontenjanları derken, x yabancı için burada çalışmak zor. Transferde de istediklerinin olduğunu düşünmüyorum. Haliyle de başarısız oldu. Başkanı "kaçar" gibi istifa etti ve baskın seçime gitti. Prandelli bir de orada ters köşeye yattı. Kandırıldık hissi biraz da bundan. Sonra da doğal olarak görevden alındı ve bu şartları daha iyi bilen bir teknik adamla şampiyon olundu.

İfade doğru, bence de en kötü kararı Galatasaray'a gelmekti. Sonraki kariyeri tepetaklak çünkü. İstisnasız şekilde her gittiği takımda başarısız oldu. Valencia, Genoa gibi takımlarda çalıştı. Arada Birleşik Arap Emirlikleri'ne dahi gitti. Şimdi ise efsane olduğu Fiorentina'nın başına geçti. Bakalım, nerede kalmıştık diyebilecek mi? En son başarılı olduğu dönemin üzerinden uzun yıllar geçti. Oyun da değişiyor.