102 puan alıyorsunuz ama şampiyonluğu ancak son hafta ilan edebiliyorsunuz

Kolay bir şampiyonluk değildi. Tadic diyor ya, 99 puan alıyorsunuz ve şampiyon olamıyorsunuz. Buna başka yerde gülerler diye. Ben de diyorum ki, 102 puan alıyorsunuz ama şampiyonluğu ancak son hafta ilan edebiliyorsunuz. Başka yerde anlatsanız buna gülerler. Bir takım 102 puan alıyor ve haftalar öncesinden şampiyonluğunu ilan edemiyor. Son dakika penaltı jokerleri, yarışın kopmamasında ana etmendi. Yine de iyiler kazandı işte. Allah, hak edeni görüyor.

Rekorların sezonu. 17'de 17'lik bir galibiyet serisi mesela. Onun öncesinde de yine uzun galibiyet serisi. Öyle bir yarıştı ki, sendelediğin an kırılma olasılığın var. Şampiyonlar Ligi'nde oynadığın esnada, kendi liginde bol puan kaybı yaşarsın. Doğal bu da, ortada yüksek tempo ve yapman gereken rotasyon var. Sen ise rotasyon yapmakta dahi zorlandın. İstediğini alamadığın iddialı isimlerin yanında, sakat ve Afrika Uluslar Kupası'na giden futbolcuların oldu.

Okan Hoca, herkesi kazanmak için çabaladı. Kazanayım derken de ideal 11'i bulmakta zorlandı. Zaha'yı kazanayım derken, Kerem Aktürkoğlu'nu forvetin arkasına çekti mesela. Bence iyi de bir hamleydi ama "bitirememek" bunu engelledi. Ziyech, Tete gibi isimleri de kazanmak için çok uğraştı. 8 numarada sık sık rotasyon gördük. Kerem Demirbay, Oliveira ve Ndombele arasında döndü orası da. Sol bekte de Angelino'dan beklediğini alamadın derken, Galatasaray'ın o süreci kırılmadan aşması muazzam olay.

Eksikler arttıkça, Okan Hoca'nın dokunuşlarını görmeye başladık. Orada da seni ayakta tutan jokerlerin oldu. Barış Alper Yılmaz ve Kaan Ayhan'ı birçok mevkide değerlendirdi, istediğini de aldı. Mertens o süreçte 11'e yerleşti ve ideal 11 yavaştan yerine oturmaya başladı. Bizi en çok zorlayan noktalardan biri de, Icardi'nin Beşiktaş maçında yaşadığı sakatlık, devamında aldığı sorumluluk ama fizik anlamda giderek düşmesi.

Bayern maçında iğne ile oynatılıp, 3-4 hafta dinlendirilebilirdi. O vakit süreç daha iyi işlerdi ama oynamak isteyen adama da "oynama" denilemez. Icardi'nin formsuz, bizlerle olmadığı bir dönem var. Orada da kırılmadı Galatasaray. Icardi yeniden vitesi açtıktan sonra işler daha ilerler oldu ama alternatif diye bakılan forvetlerden de istenilen alınamadı. Birçok iddialı transfer var ama çoğu hayal kırıklığı. Davinson Sanchez ve Kerem Demirbay'ı bir kenara bırakın, şampiyonluk yine geçen sezondan gelen futbolcular üzerinden yürüdü.

Bu sezon kazanılan şampiyonluk, geçen sezon kazanılan şampiyonluktan daha zordu. Yukarıda saydığım nedenler kaynaklı o da. Okan Hoca'nın imzası demem de bu yüzden. Çok büyük bir teknik direktörlük başarısıdır bu. Şampiyonlar Ligi'nde de iyi iş çıkardığını düşünüyorum. Kopenhag'la oynanan ilk maç, 30 dakika itibarıyla 3-0 olabilirdi, 2-2'ye ancak dönebildik. 2 Bayern Münih maçı var, olabilecek en büyük üstünlüğü kurup, skoru alamadığın. İç sahada oynanan Manchester United maçının 11'ini eleştiririm bir tek. Deplasman Kopenhag maçında eksik bol, yapacak bir şey yok.

Gün sonuna baktığında, Manchester United'ı altına aldın ve 3. oldun. İlk başta da hedef bu görünmüyor muydu? Sparta Prag serisine gelirsek, daha fazla ne kadar eksik olurdun? Sol bekin yok, herkesi yamama çabası. Deplasmanda 10 kişi kaldın ve kırıldın. O ana kadar skor anlamında tur sendeydi. Ben bunu da başarısızlık olarak görmüyorum. En azından başarısızlık varsa, Okan Hoca'ya yazmaz. Avrupa Ligi'nde devam da, ligi çok zorlardı. Liverpool serisi seni bekliyordu. Sonrasında lige döndün, istediğini aldın.

Unutmadan. Bu takım "alternatifleriyle" güzel. Berkan Kutlu tarzı futbolcuları koruyalım. Değerini anlamışızdır. Şampiyonlar Ligi'nde enerji ararken, kenara baktığında 3 tane statik 8 numaran vardı. Biraz da o yüzden 60. dakikalar sonrasında düştün. Yarın Yunus Akgün dönecek, o da değerli. Gün sonu, Tete olmasaydı, Ndombele olmasaydı da onlar olsaydı noktasına gelindi. Dubois için de bu geçerli olacak. Her şey etiket değil, iyi alternatiflerden vazgeçilemez. Transfer konusunu sonrasında konuşuruz..