Göztepe 0-2 Galatasaray, ligin dinamiklerini biz yazıyoruz

Dar bir rotasyonla şampiyon olduk. Rotasyonun neden dar olduğunun sağlaması da Göztepe maçı. İster istemez 13 - 14 isim üzerinden rotasyon dönüyordu. Bazı isimlerin daha fazla şans bulması gerektiğini (Jelert ve Yusuf Demir gibi) ben de düşünüyorum ama hem transfer konusunda yapılan yanlışlar var, hem de bazı yüzler eskidi. Göztepe karşısında ister istemez, gelecek sezona yönelik kimleri kazanabilirim diye bakıyorsun ama elde çok bir şey yok. Hatta rotasyona yönelik hemen hemen hiçbir şey yok. Her şeye rağmen gelen galibiyet ise harika. 2. yarının son bölümünde en azından mücadele eder dediğin isimlere dönünce fark da ortaya çıktı.

4-3-3 gibi dizildik ama asla sağlıklı bir yerleşim yoktu. Neredeyse bütünüyle rotasyonla çıktığın bir maçta sağlıklı yerleşim zor ama bireysel performanslar çok etkiliyor. Kötü oyundan bahsetmiyorum, mücadele etmemekten bahsediyorum. Kerem Demirbay / Berkan Kutlu'lu merkez ile elek oldun. Sağda Frankowski'nin varlığı yok, Cuesta her an hataya müsait. Davinson Sanchez, Günay Güvenç ve Jakobs olmasa çok daha farklı bir maç izlerdik. Göztepe, ilk yarı boyunca Galatasaray merkezini rahat geçip, seken her topu aldı. Geriden uzun vurduğumuz her top duvara çarpıp geri döndü. Morata da ön alanda bir yere kadar seni tutmayı başarabilir.

Mertens kanattı bir de. Maçın başında Ahmed Kutucu ve Morata'nın savunma arkası koşuları fena değildi ama süreklilik yok. Göztepe her ne kadar boşluk verse de, geriden iyi top atamadın ki. Kaan Ayhan'ın frikik golüne kadar da bu durum böyle sürdü. 1-0 öne geçip, sonrasında daha mücadele edecek isimleri sahaya atınca fark ortaya çıktı. Metehan Baltacı'yı orta sahaya yazınca, en azından mücadele etti diyorsun. Yusuf Demir'le de kanada hareketlilik getirdin. Eren Elmalı oyuna girince de, Jakobs "hücum" noktasında nefes aldı. Sonrası senin pozisyonların ve 2-0'a gelen maç. Mücadeleden ödün vermeyecek isimlerle "rotasyon" halinde dahi başka bir şey oynuyorsun.

Göztepe'de gereksiz bir gerginlik var. Galatasaray maçı onlar adına ölçü değil ama hayat memat meselesi tarzı bir havaları vardı. Tribünler de öyle. Edilen küfürler, kavgalar, Galatasaray otobüsüne yapılan saldırı. Romulo bu maça özel odaklandı da ne oldu, seni ne kadar zorlayabildi? Kötü oynadı diyeceğimiz bir Galatasaray'a rağmen üstelik. Günay Güvenç, bu gözlerle izlediğim Galatasaray'daki en iyi yerli kaleci. Morata desek bu takımın forveti. Osimhen'in absürt varlığı, Morata gibi bir forvet için "acaba" mı dedirtiyor ama dedirtmemeli. Jakobs, sağlıklı kalabilse elit bir sol bek.  Galatasaray adına iyi yanlar bunlar. Ahmed Kutucu'nun hala atamadığı heyecanı var bir de. Fizik ve istek olarak iyiydi, yeni sezonun rotasyonuna dahil edebilmek gerekecek.

Nihayetinde alternatif isimlerle sahadaydın ve acaba kimi kazanırız diye denemeler yapıyordun. Şu niye 11'di gibi bir eleştiri yapmam. Gün sonu kazanmak da güzel oldu. Yeni sezona yönelik göreceğimizi de gördük. Başakşehir karşısında biraz daha as diyeceğimiz isimlerle sahada olup, sezonu tamamlarız. Bazı vedalar olacak ve o gün bizleri olabildiğince hüzün bekliyor. Kenardan da "mücadele" anlamında ödün vermeyecek isimleri sahaya atıp, yeni sezonun "rotasyon" mesajını vermiş oluruz. Bazı yüzler eskidi, bazısı ise kötü transfer olmalarının sonuçlarını bizlere yansıtıyor. 90 puanın üzerine çıktık ayrıca, kazanarak sezonları bitirmeye devam ediyoruz. Okan Hoca ile bu ligin dinamiklerini biz yazıyoruz. 

Okuyan ve yorum atacak arkadaşlar için;

Blog'daki tanıtımları da es geçmeyelim.

En azından 1 tık atarak, destek olmanızı bekliyorum :)