2009 - En Dramatik Maç Sonu Oscar Ödülü

Öncelikle şunu söylemek lazım inanılmaz bir maç oldu. Tam film gibiydi. Bu maça bakmak, bir mucizeyi anlamaktı şiirdeki gibi. Aslında özetlemek gerekirse bizim İsviçre maçına benzedi her yönüyle. Sonu olsun,sevinçler olsun...Hava şartlarından tutun, maçın son saniye gollerine! - o ne demekse- kadar çok benzerdi. Bir ara orada ki gibi öyle bir yağmur yağdı ki, Karadeniz'in en kötü günlerini aratmıştır sanırım. Kamera bir şey çekemedi son yarım saat, baya göleti geçtim bildiğin göl oldu saha, bir de üzerine sis uff. Eğer bu maç dediğim gibi bir filmse - ki Esaretin Bedeli adlı filmdeki, meşhur "yağmura el açma" sahnesi Martin Palermo tarafından gerçekleşti - , eğer bir jürimiz olsaydı, 2009'un en dramatik maç sonu Oscar ödülünü bu maça verirlerdi heralde. Özellikle maç sonu "Maradona's Celebration Show"u mutlaka görmelisiniz, izlemediyseniz, bakın ısrar ediyorum ben böyle bir maç görmedim, böyle bir sevinç görmedim.

Maça gelirsek; başlamadan önce Burak'la konuşuyoruz, Aimar maçı alacak diyorum. Hatta daha maç başlamadan önce de yorumumu yaparken, Aimar'ın tekrardan Milli Takıma alındığını duyunca, Maradona'nın yırttığını belkide milli takımdaki yaptığı en doğru iş olduğunu söylüyorum herkese. (Aslında Palermo oldu onun kader adamı ona sonradan değineceğim) Ama kime söylesem aynı tepkiyi aldım, gülme tepkisi. Buna rağmen şimdi acayip guruluyum (sanki dünyayı kurtaracak bir şey yapmışım gibi.) Açıkçası yanıltmadı "adamım" beni, sevinçliyim. Riquelme'de olmayınca Ofansif Orta Saha bölgesinde, bir "beyin" arandı hep. O beyin de Aimar'dı, eline geçen 2. şansı iyi değerlendirdi 2007'den sonra Payaso, kendini hatırlattı, çok çabaladı. İlk yarıda deneyip deneyip çok pas hatası yaptı ama, ikinci yarıda ilk denemesinde de gol pasını da yaptı. Eski Riverlılar maçın ilk golünü attı, diyebiliriz. Higuain pası son derece iyi değerlendirdi. Zaten sonra sırasıyla ikisi de çıktı oyundan (!) Arjantin pozisyon vermeye başlayınca. ( Yağmurunda etkisi vardı bunda tabi, hatta bi ara stadyum gözükmedi bile o derece yağdı yahu inanmıyorsunuz hala cık cık cık. )


Martin Palermo ise maçın adamıydı.(Bir maçta 3 tane üst üste penaltı kaçırma rekorunu elinde bulunduran topçu veya orta sahadan kafayla gol atan oyuncu hatırladınız di mi heh işte o.) İkinci yarıda oyuna dahil olan ve o son ana kadar Tevez ve Agüero duruken niye bu adam girdi diye medya tarafından Maradona'yı belkide ipe götürecek adam, Maradona'yı bir kez daha Tanrı'ya inandırıyordu. Kendisi adına da ayrı güzel bir şey de maça girerken, River Plate'in stadı olan El Monumental'de, büyük bir alkış koparak oyuna girmesiydi, ki kendisi River'a attığı gollerle de ünlüdür.






Maç kazanıldı kazanılmasına ama Messi için ayrı bir paragraf açmak lazım, üzerinde acayip bir baskı var hala adamın, Arjantin'de oynayamıyor diye, ama halbuki Messi aynı Messi, oynadığı adamlar dünyanın pozisyonlarında en iyisi olanlar değil o kadar ve bu da haliyle onu daha kötü yapıyor, o da çok çabaladı tamam ama biraz daha paslı oynasa, çok topu ayağında tutmasa -ayağına yakışıyor gerçi ama- daha da etkili olabilirdi Arjantin, fazla extra işler yapmaya çalışınca etkisiz gözüktü, takımda kendisi de, Messi standartlarında.

Maç bitti film gibi sonuyla ama bakalım rüya devam edecek mi, ileriki maçlarda hep beraber göreceğiz. Portekiz ve Arjantin avantajını korurken bizim gidemeyecek olmamız ise çok üzücü. Esen kalın efem...